Terwijl ik dit post zit ik in het zonnetje met een café au lait en een croissantje, alleen het platte landschap verraadt dat ik niet op een Frans terras zit maar op het erf van een kempische boerderij. En wat zou ik nu nog geen klein beetje graag op een Frans terras zitten nadat ik dit boek voor de zoveelste keer doorbladerd heb.
Alles wat ze over het boek schrijven is waar, omdat ik het zelf niet beter kan, doet iemand anders het.
Geen twijfel mogelijk, een leuker kookboek gaat er dit jaar niet verschijnen. Het nieuwe boek van Stéphane Reynaud, die we hebben leren kennen van het boek “Van het varken” is genieten geblazen. 
De oorspronkelijke Franse titel Ripailles betekent letterlijk vertaald: braspartij. Een synoniem voor brassen is weer smullen en smullen kunnen we zeker met Reynaud.
Alle typische Franse bistro klassiekers zijn in het boek terug te vinden en jeminee wat zijn die gerechten toch onovertroffen.
Eigenlijk moeten we vooral blij zijn dat die chauvinistische Fransen hun eten nooit echt zijn gaan moderniseren zoals wij Nederlanders en de Engelsen de laatste jaren hebben gedaan. Op iedere pagina staat wel een recept wat ik vanavond zou willen eten en dat 480 bladzijden door.
De foto’s, de illustraties, de anekdotes tussendoor het is allemaal om helemaal blij van te worden. Vanavond wordt het een steak tartaar met een ragout van cantharellen en hoorn des overvloeds en voor toe vacherin met aardbeien of zal ik toch maar gaan voor de entrecote à la bordelaise met preitaart en dan een crème brûlée daarna. Dat wordt het grootste probleem met dit boek, het is allemaal zo lekker dat het moeilijk kiezen is.Voila, begeef u naar de boekenwinkel voor het te laat is.
Jeminee!