Jef was geregeld vermist de afgelopen dagen, hij lag dan in "mijn slaapkamer" zomaar wat te liggen, te genieten van zijn privévertrek in de tuin. Geregeld vertrok hij met een deel van zijn eten richting "slaapkamer" omdat hij het daar naar eigen zeggen ook leuk vond, als hij honger of dorst had kwam hij weer te voorschijn, een beetje zoals een naaktslak.
Zijn "oude slaapkamer" mogen we aan de baby geven, zo, is dat probleem ook weer opgelost!
Twee jaar geleden zag dit er een beetje anders uit, de gevlochten omheining is na twee zomers compleet naar de haaien, dus moest er iets stevigers in de plaats komen want ik ben niet van plan om elke twee jaar opnieuw zo'n omheining te vlechten. Zonde want ik vond eigenlijk de gevlochten omheining mooier.Als we dan toch bezig waren had hij ook graag dat we al de planten die in zijn moestuintje stonden uitdeden want ruimte had hij nodig, ruimte om te graven en te harken en heuvels te maken waar hij kan afrollen (ruimtelijk inzicht is precies niet aan Jef besteed) en dus deden we dat ook nog en allee een paadje om een wandeling te maken ook nog en toen waren we rond en gingen wij op ons terras zitten en Jef op het zijne. Allemaal gelukkig en voldaan. Wij met wat meer rugpijn.
Een stukje grond waar kinderen hun ding mogen doen is volgens mij een geweldige kadoo, iedere keer als ze naar hun tuintje gaan zullen ze zien of er al iets uit komt en wanneer dingen beginnen te groeien hebben ze daar echt plezier van. Dwing kinderen nooit om iets te doen met hun lapje grond wat ze niet willen. En verbeter ook niets aan datgene wat ze gedaan hebben. Help alleen als je toestemming hebt gekregen want anders wordt het voor beiden frustrerend. Toen ik dit tuintje twee jaar geleden maakte zag ik een mini-moestuintje waar alles netjes bij elkaar stond en geen onkruid te bespeuren was, maar in de praktijk spit en harkt Jef liever dan dat hij wacht tot alles begint te groeien dus hij doet maar, schoon slijk is ook schoon. Af en toe begint er toch iets te groeien en dat is voldoende voor hem.
Op de markt ging hij resoluut voor kleur en veel: afrikaantjes, pelargoniums, anjers, viooltjes en nog wat onbekenden, als het maar kleur had, en welke dat maakte dan eigenlijk niet uit. Wij doen niet aan ton sur ton.