Het grote moestuinoffensief

Boerken Abel
Na nog eens een alleraardigst weekend in de Ardennen waar we de obligate ruïne en grot bezochten gingen op maandag de moestuinwerken weer gewoon van start.
In deze reeks hadden we al 1. Zoek een goede thuis voor het paard dat zielig ende alleen overbleef en 2. Praat uw zelve moed in om een moestuin van waanzinnige afmetingen te starten.
1 is gelukt en om voor 2 terug te krabbelen is het te laat, iedereen is immers al ingelicht. Ik ga hier geen gezichtsverlies gaan lijden.
Omdat de toekomstige moestuin te groot is om volledig te bedekken met karton en compost (in die volgorde, de ideale manier om in het voorjaar te starten met een degelijke grond) werd heel de wei vandaag gemaaid en het gras afgevoerd, later deze week wordt het volledige stuk gefreesd.
Ja dat is niet zoals het hoort -grondlagen verstoren, weetwel- maar de eis tot consequentie is de doodsteek van elk goed initiatief. En karton had in dit geval de doodsteek geweest.

gras
Het bergje gras dat overbleef.

Na het frezen komt er een grote lading compost en dan kunnen al die arme wormen en andere bodemorganismen terug hun plaats innemen in het grotere moestuingeheel.

Boerken Abel
Abel heeft zijn plaats al ingenomen.
Het kind kon van puur contentement geen normaal gezicht meer trekken.

Boerken Abel
Subiet blijft het zo staan.

De moestuin, voor
Wat overbleef was dit, een soort van festivalterrein na de feesten.

In het werkhuis
De stallen zijn ook al ingepalmd, we hebben al "de garage" en "het werkhuis" (geen idee wat dat baldakijn daarboven doet).

Boerken Abel
Later op de dag was ik Abel kwijt.
Al een chanse dat er hier altijd een boer stand-by is.