De stink-eens-lekker-uit-je-bek-salade

Jef en Abel zitten nog maar eens een weekendje in de Ardennen. Leve De Pa!
(We hebben nooit de moeite gedaan om een 'grootoudernaam' te zoeken, ik noem mijn vader pa en de kinderen doen gewoon mee. Het leidt soms wel tot een ietwat marginaal gevoel als je samen met je vader en zonen tussen lekker veel vlok staat en de kinderen voortdurend pa kwekken, zeker als je ook nog eens duidelijk zwanger bent. Maar ja.)

Wat ik dus wou zeggen is dat ik helemaal alleen thuis ben, ik en de tuin en niemand die ons stoort.
Op zo'n dagen sla ik met plezier het ontbijt over, met een tas koffie en een portie facebook en pinterest achter de kiezen verdwijn ik in de tuin. Na twintig minuten begin ik dan te denken over wat ik 's middags zou kunnen eten, wat is er te oogsten en wat is er snel klaar? Ik verander dan zo'n drie keer van gedacht en eindig meestal bij iets met tomaten. Zo ook vandaag.

Tomaten-pesto-broodsalade, met verse knoflook, voor dat tikje extra.
Op de tijd dat de ovengrill opwarmt snij ik tomaten in parten, wanneer het brood (ciabatta is natuurlijk veel cooler dan gewoon wit brood) een kleurtje krijgt onder de grill maak ik een simpele pesto van basilicum, olijfolie, een tikkie rode wijn azijn en een teentje knoflook.
Alles mengen en meteen aanvallen.

En dan koffie maken en een uur verdoen achter facebook.
Zo hoort dat als er geen kwekkende kinderen in de buurt zijn.