Dit nestkastje wordt al jaren bewoond door de familie Pimpelmees ondanks de slechte ligging van hun eigendom.
Het kastje staat namelijk in onze eethoek, onder de parasol en deze dagen worden alle maaltijden buiten genomen dus mevrouw en meneer Pimpelmees scheren ons om de oren tijdens het eten.
Hun lijkt het in ieder geval niet te deren en elk jaar zijn we er dan ook getuige van als hun kroost het ruime sop kiest, of hoe zeg je dat in vogeltermen?
Erg aandoenlijk om -ook een beetje onze kinders- te zien uitvliegen, de ene treuzelend, de andere erg gehaast om de vrije wereld te verkennen.
Je zal maar moeder zijn en je kroost op één dag de deur uit zien gaan.
Maar als je ziet hoe ze nu moeten werken om hun kinderen groot te krijgen, hoe ze af en aan vliegen met wormpjes, larves, insecten en meer van dat, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat je soms toe bent aan wat rust.
Vanavond vond ik dit op de stenen, een leeg vogelnestje gemaakt van paardehaar, mos, pluimpjes, en dennenaalden.
Vogel zijn, het lijkt me niet makkelijk en erg vermoeiend.
Edit: Toepasselijk
