De ochtend met Mme Zsazsa

Ik vind dit zo schoon dat ik gewoon ga zwijgen.

Efkes maar hé.
Ziet eens hoe schoon die perken eruit ziet, ze zijn precies geschetst. Ik zou mij ergens willen zetten met een tas koffie, maar mijn gat zou te nat worden.
Verder stappen dan maar. Naar de poel bijvoorbeeld waar Jef een kamp heeft gemaakt van de takken van de dennenbomen die plaats moesten ruimen voor een -veel gezelligere- wilde haag. Binnenkort ziet ge dus niks meer van die lelijke draad, die hadden we trouwens echt nodig om de teckel van het straat weg te houden, waarop de teckel een gat groef en alsnog verdween.
(De teckel leeft nog trouwens, het is hier nogal kalm)

Met de poel zelf is iets raars aan de hand, het dampt, we hebben precies een geiser in de tuin. Door dat dampen durven we natuurlijk niet testen of we al op het ijs kunnen staan.
(Niet omdat we de lucht in zouden vliegen, maar omdat het ijs nog niet dik genoeg is.)

En ondertussen is het al middag en moet ik wat kinderen van school gaan halen, kinderen die voorzekers wel het een en ander willen testen.
Toch maar een binnenspeeltuin dan vanmiddag.