De keuken van Mme Zsazsa

keuken tekening Die verbouwingen, hoe zou het daarmee zitten?
Wel, een dezer dagen hebben wij een definitief plan.
En dan is het zo'n 100 dagen wachten op de bouwvergunning, zo gaat dat als ge op de buiten woont.
Niet dat zoiets mij tegenhoudt om wekelijks van gedacht te veranderen over hoe mijn ideaal huis eruit moet zien.
"Ontwerpen is een proces dat rijping nodig heeft" zei de architect en hij typte er nog drie puntjes achter.
Maar ondertussen zijn we er wel bijna denk ik, en hoopt al de rest.
Dit is waar we nu staan, zowat alles wat ik vorige keer zeker wou hebben is geschrapt en vervangen door iets anders.
Er zijn muurtjes, kasten en achterdeuren weg, maar hetgene waarvan ik het meest schrik had is in de sjakosch.
De keuken.

keuken mme zsazsa Ik wou altijd iets geassembleerd, ge kent dat wel, wat lage kastjes, wat hoge kastjes, een eiland dat eerst nog bij een beenhouwer stond, een gootsteen vanop kapaza voor maar 15 euro, wat lampjes van de rommelmarkt, keigezellig, waar heeft ze het toch allemaal gehaald?
Inderdaad.
Daar ben ik toch wat te weinig actief voor, plus dat ge heel die keuken ondertussen ergens moet opslaan.
Terwijl je nog zevenduizend andere dozen ergens moet onderbrengen.
Plan afgeschaft.
En als je dan toch het roer omgooit kunt ge het maar beter goed doen en meteen voor een superdeluxe, volledig -compleet met kastenwand- uitgeruste keuken van Belgisch maatwerk gaan. Keiduurzaam! Die keuken staat er binnen 50 jaar nog zeggen ze dan.
Een ding wou ik wel niet opgeven, mijn toog, daar ga ik toch werk van maken.

Zoiets zoek ik dus, maar ssjjtt, nog niks zeggen, geen tips waar ik dat zeker kan vinden, of waar je dat gisteren nog hebt zien staan want ik word nu al nerveus. Dan zie ik overmorgen toevallig toch mijn droomtoog voor net iets teveel geld en dan moeten we dat ergens binnenzetten waar er eigenlijk geen plaats is en dan kunnen we anderhalf jaar lang de deur niet goed meer opendoen omdat er een toog achterstaat en dan zie ik twee dagen voor de verbouwingen ergens anders nog een vele mooiere én uiteraard véél goedkopere staan en dan heb ik er twee. En dan moet heel dat plan weer aangepast worden.
Neen, doe me dat even niet aan.

Vanaf nu heb ik dus dit in mijn hoofd als ik aan 'keuken' denk. Wit met een houten werkblad.
Angstaanjagend strak.
En ineens kwam ik op Pinterest allemaal witte keukens met houten werkbladen tegen.
Een keukenboodschap van bovenaf.
En dan kwam ik dit fotootje tegen, met een halve kast, dus besloot ik dat er dan ook maar bij te willen, inclusief pelske, zo beïnvloedbaar ben ik.
Volgens mij staat daar binnen een dik jaar zelfs zo'n mandje naast.
Ge kunt niet altijd de trendsetter zijn, niet waar?


Ik wil zelfs stiekem al zo'n mat.

Ik hoor u uiteraard al denken: Allee zo braaf, en wit, en ordelijk.
Wordt Mme Zsazsa dan toch dat degelijk huisvrouwke zoals ze altijd al liet uitschijnen?

Ik vrees het niet.
Hoogstaarschijnlijk hangen er na een week allemaal rekjes tegen de muur met opdrogende schotelvodden en tofusalami's.


Ik heb in ieder geval al dit rek opgeslagen op mijn harde schijf.

En dit ook.
Maar dan zonder koperen kastrollen.

En als spatwand zoek ik ook iets swingenders dan afwasbare beige verf.
Dit vond ik nu wel een plezant idee.

Misschien met zo'n opstaand randje, dan kan ik daar zowat dingen opzetten.
Altijd handig.


Met als resultaat dat het er binnen de kortste keren zo uit ziet.
Misschien dan toch maar niet.


Ik zal dan misschien toch maar gewoon een schoon pastelleken met keukenrolhouder tegen de muur vijzen.

Zowat het enige dat ik niet heb afgegeven is de pompbak aan het raam.
Met naar boven schuivend raam.


Iets dat wel veranderd is, is de ingang van de berging, die zit nu in de keuken, dat kan alleen maar handig zijn.
Met klapdeuren, ik krijg nu al koppijn als ik er aan denk hoe populair die gaan zijn bij de jongens.


En de berging, die ziet er nog steeds zo uit. De vijf minuten nadat de poetsvrouw weg is.

En voor de ramen achteraan vond ik dit, ook niet mis denk ik, moest ik ooit een café willen beginnen.

Allee weer twee uur van mijn kostbare tijd gepasseerd, en dan heb ik het aleen nog maar over de keuken gehad, terwijl er ook keiveel darlings gesneuveld zijn in de woonkamer, maar dat is voor een volgende keer lieve kindertjes.

Slaapwel!