Het is me eindelijk nog eens gelukt! Koekjes bakken om mee te geven naar school. Dat was een van de dingen die ik als perfecte moeder ging doen. Een plan, gedoemd om te mislukken. Af en toe geraakt er een wafel of een plakje cake tot in de klas, maar meestal wordt alles dezelfde dag nog tot en met de laatste kruimel opgegeten. Niet zelden voor het grootste deel door mij. Dan zeg ik met opgeheven vinger: 'Mannekes, als je nu alles opeet is er morgen niks meer om mee te nemen naar school.' En dan eet ik wanneer ze slapen toch nog alles op. Gisteren was het niet alleen mijn schuld, oké, ik had al redelijk wat koekjes op toen de kinderen thuiskwamen (leve buren die hun kinderen op dezelfde school steken, leve carpooling!) maar zelf hielden ze zich ook niet in! Wat ik toen deed was geniaal! Ik bakte nog een lading. Dat ik daar niet eerder opgekomen was. Het recept is dat van de havermoutrozijnkoekjes van 7 jaar geleden, maar dan losser benaderd. Er lag uiteraard nog een bruine banaan in de keuken dus die ging mee in het deeg van de eerste portie, ik geef je het recept van de tweede-banaanloze-versie. Nodig: -100 gram boter -100 gram suiker -1 ei -100 gram havermout -100 gram bloem -100 gram rozijnen -1 appel in kleine blokjes -kaneel naar smaak Meng alles in de volgorde van de ingrediënten. Maak hoopjes op een bakplaat en druk ze wat plat. Bak de koekjes ongeveer een kwartier in een oven van 200° De kinderen eten heel graag appel met kaneel (Willen jullie een appel? Ja, in stukken, met kaneel) maar ik ben er zelf niet zo zot van sinds ik een overdosis kaneel opdeed na een Celestial-Seasonings-thee-verslaving in 2000. Kaneel naar smaak dus. Doe er uw ding mee!