Vorige week heeft mijn lief zwierig de buggy dichtgeklapt en zodoende het fotoapparaat dat onderaan in het netje zat fijngenepen, waardoor het schermpje voor eeuwig en altijd zwart met ster erin zal blijven.
Tijd voor een nieuw en een deftig fotoapparaat, een echt, een digitale reflexcamera, zodat we geen last meer hebben van verblinde-Jef-foto's. Hij moet nog wel ontwennen want als hij een camera bespeurt trekt hij al automatisch zijn verblind gezicht.
Vanmorgen was het even droog dus doken Jef en ik de tuin in, hij om zich in no-time vuil te maken en ik om wat foto's te maken en terwijl de staat van de tuin op te meten.
Dit was het resultaat.
De citroenboom ziet er weer fris uit, vorig jaar stonden er maar een paar bladeren aan en het zag er niet goed uit voor het boompje, na een deftige snoeibeurt een paar weken geleden (er stond geen blad meer aan) is dit het resultaat. Wekelijks bemest ik het boompje met verdunde urine, ik bespaar u de details, maar urine is de beste én goedkoopste bemesting voor citrusvruchten.
De kruidenbakken raken stilaan weer gevuld, naast de doorlevende kruiden (bieslook, rozemarijn, salie, munt, moederkruid) heb ik plantjes gekocht/gekweekt (allerlei soorten tijm, peterselie, bonenkruid, daslook, basilicum en salie), en sommige schieten weer uit op de plaats waar er zaadjes zijn gevallen(kamille, dille, koriander, selder en goudsbloem) het water voor de thee staat al klaar.
De prei staat nog altijd niet in bloem, maar een paar dagen zon zullen wonderen doen. Ik had ook de bloemstengel kunnen oogsten net voor hij zichtbaar werd, dan heb je een soort van preiasperge, een zeer exclusieve groente, smaakt zoeter dan gewone prei en is niet in de winkel te koop.
De tuin in
Labels: (Moes)tuin