Vorig jaar plantte ik een haag, een babyhaagje, allemaal jonge plantjes. Dat kwam helemaal goed, de haag zelf was zeer enthousiast, ik snoeide de pannen van het dak, maar onderaan was het maar een triestige bedoening, een zielig stukje hout, met daarboven een hoop takken en bladeren, van al dat snoeien natuurlijk. Dus nam ik vandaag een moedige beslissing, ik snoeide zoals ik voorheen nooit snoeide en zie wat er nu nog staat...
Als dat maar goed komt.
Als dat maar goed komt
Labels: (Moes)tuin