Samen met Abel kwam er nog een baby in huis, Prumus (helemaal rechts op de foto), ergens uitgediept door Jef en sindsdien zeer aanwezig, meestal net daar waar ik Abel wil leggen.
Na een week kwam baby twee (helemaal links op de foto) erbij en nog een paar dagen later waren het er al drie. Onderzoek wees uit dat er niet nog meer verstopte baby's in kasten zitten dus hier blijft het bij want één kleuter en drie baby's is een hoop volk om 's morgensvroeg bij in bed te krijgen, zeker als elke baby vergezeld gaat van zijn eigen knuffel en drinkbeker (mijn baby's drinken al koemelk). Weer indommelen en wakker worden met een plastieken poppengezicht voor u is wel een van de bangelijkste dingen die ik al meegemaakt heb, ik kan het u wel verzekeren.
Maar hij doet dat goed mijne Jef, alleen zonde van zijn weggegooide jeugd.
Jef heeft het zwaar
Labels: Jef