Week 44

Week 44, die met de fotoshoot met mijn eigen, wat toch niet zo simpel is.
Wist ge bijvoorbeeld dat ge niet moogt eten omdat dan de lippenstift er af gaat?
En mijn leven draait zowat rond eten.
Gelukkig was er de de meevoelende fotograaf die net als ik eten zeer belangrijk vindt en aten we goed en veel rond de middag, zoveel dat ik eigenlijk de rest van de dag wat onpasselijk was, kwestie van kwantitatief te eten, zoveel mogelijk zo rap als het kan nog binnen slagen want hoelang duurt dat wel niet zo'n fotoshoot?
Ik zal het u zeggen, van half tien tot zes, dat is zo bijna van zonsopgang tot -ondergang heden ten dage.
Gelukkig was er niet enkel de meevoelende fotograaf maar ook de geweldig sympathieke (reflectie)assistente/styliste/schminkster die ons aller steun en toeverlaat was want man ... dat is werkendag zo van uwe profijtelijkste kant proberen te laten zien, ik heb wel voor bijna 10 kilo kind gebaard hé. Dus het was niet alleen een zaak van 'Sois belle et tais-toi' maar ook van 'trek in' en 'hef op' en 'steek vooruit'.
Use what you have!

Ik neem aan dat er hier binnenkort wel wat voorproefjes zullen verschijnen.
Als de foto's nog maar de helft van de sfeer uitstralen die er was dan is het dik in orde, want we hebben ons geweldig geamuseerd daar bij Ricky Cannone.
We trokken al zeker de aandacht, want rond vijf uur knalden er drie auto op elkaar, op zo'n tien meter van waar we bezig waren.
We zouden hiervoor graag onze excuses aanbieden!

De catering werd verzorgt door 'Catering Katie' en dat was dik in orde, beeld u zich even in: Een leuk piknikdeken in het zonnetje op een met herfstbladeren bezaaide grasveld, pompoensoep, een rijk broodjesassortiment, slaatjes, couscous en dikke plakken cake. Ik wist wel bij wie ik moest zijn!

Mr Zsazsa en het ondertussen samen 40 kilo zwaar wegend gebroed kwamen me 's avonds oppikken voor een Italiaantje dat ook dik in orde was, jaja, soms moet ge gewoon de dingen uit handen geven.

De dag ervoor at ik zo goed als niks, de platte buik in gedachte, dus keek ik strijkend toe hoe de familie Zsazsa frieten zat te eten, het-doet-me-toch-niks-mompelend.
Niet te verwonderen dat ik de dag nadien uitgehongerd was.


Maandag was het wel in orde, ook iets licht uiteraard, of allee, toch niks heel zwaars, pompoensoep uit de oven. Dé makkelijkste manier om pompoensoep smakelijk klaar te maken, pompoen in wat stukken, net als een ajuin of twee en wat hele teentjes look, alles bedruppelen met wat olie en kruiden en een half uur in de oven op redelijk wat graden.
Ondertussen heeft u wat tomatenpuree met een dikke lepel sambal (harissa) laten stoven in een grote kastrol en giet u er cocosmelk en bouillon bij, de pompoen ontdoen van de schil, de teentjes look uitknijpen, alles bij elkaar, mixen met veel verse koriander en klaar.
Zo lekker seg, Abel en ik aten er elk nog een half blik linzen bij, gewoon los in de soep gekapt, wij eten dat graag, zo simpel zijn wij, geef ons een blik afgespoelde linzen en wijle zijn content.

Vandaag werd het weer risotto met aangestoofde groenten, de truuk is om alle groenten (knolselder, venkel, pastinaak, ...) lekker krokant te bakken, een beetje gelijk gebakken aardappeltjes, dat samen met wat geroosterde pompoenpitten over een simpele risotto afgewerkt met goed veel parmezaan en boter, mm dat is feest hé.


Ook vandaag -en u heeft het waarschijnlijk niet gezien, ik had het zelfs niet gezien- kreeg ik al gratis reclame op prime-time, een meneer van Lannoo heeft de cover van mijn boek nl. knal in het zicht op zijn bureau liggen, hoe grappig is dat!

Morgen, vrijdag, weer linzen, weer pompoen, een slaatje met de beide, de linzen aangemaakt met wat olie, citroen, knoflook en peper en zout door de -op net dezelfde wijze- geroosterde pompoen met wat geroosterde noten en veel kruiden (peterselie, rucola, koriander) roeren, daar wat feta over kruimelen en mm, weer feest.
Maar niet voor Jef vermoed ik, ach, hij logeert voor de moment bij een vriendje waar hij vanmiddag vol-au-vent at, het kan niet elke dag feest zijn hé!