Dat Abeltje

En toen werd hij 2,5 en nam ik hem gewoon weer mee naar huis.
In plaats van naar school te gaan, wandelden we in het zonnetje naar de bakker en aten we thuis bokes met 'poffetuur'.
Zelfgesmeerde want 'ikke kan dat!'
Perfect compatibel hij en ik. Voor hem het zachte brood, voor mij de korsten.
Ik ga hem nog niet vertellen dat die eigenlijk het lekkerst zijn.