Terwijl de zoveelste poging tot zuurdesembrood in de keuken staat de borrelen, deze koekjes.
Beide gebak, maar twee keer een totaal andere belevenis.
Het complexe, zurige van het brood tegenover het zoete, boterige van deze koekjes.
Er is een moment voor alles.
Deze koekjes zijn zo klaar terwijl de pot desem al twee dagen op mijn aanrecht staat en er nog steeds geen brood in de oven zit.
Er is inderdaad een moment voor alles.
Meestal komt het koekjesmoment wanneer ik een vergeten rol bladerdeeg ontdek.
Ik bak nl. zelden groentetaarten, in tegenstelling tot mijn bedoeling.
En dan komt de pot suiker boven en zijn er een kwartier later deze koekjes.
Dat valt best mee, niet?
Begin met een rechthoek, alle manieren zijn toegelaten.
Strooi suiker naar smaak over het volledige vel.
Rol losjes op naar het midden toe.
Klap toe en snij reepjes van een kleine cm. (zie de eerste foto).
Bak een klein kwartier op 220° en ga geregeld kijken, door de suiker kunnen ze makkelijk te bruin worden.
Laat even afkoelen op een rooster.
Nu nog net koffie maken en achteruit leunen.
Voila.
En dan hoop ik dat ik hier binnen een paar dagen terug sta met een succesrecept voor zuurdesembrood.
Als God het belieft, tot dan!
Het-Beledig-Eens-Een-Patissier-Koekske
Labels: Bakken