Tussen de tien en de twintig cm verschil in vergelijking met het midden van de maand.
Ongelofelijk veel verschil met een maand geleden.
Ondertussen wordt er dagelijks gekookt uit de moestuin, van de koriander in de Marokkaanse balletjes tot een bord vol gelijk vandaag.
Simpele dingen gelijk sla (how how sla, dat is hier wel spinazie en zuring en dille en peterselie en 20 soorten sla) met koolrabireepjes bij een broodje 's middags.
En nog simpelder dingen gelijk: wandel door de moestuin met een vergiet en neem alles mee waar je zin in hebt voor bij de pasta.
Terug binnen aangekomen bak je het ene (courgette, spinazie, bladkool) terwijl je het andere op het eind bij de pasta in het water gooit (broccoli en peultjes). Mengen, kruiden en kaas erbij en eten.
En goed eten.
De gewone spinazie loopt hier stilaan op zijn eind, maar wat er frisser dan ooit bijstaat is de doorlevende snijbiet of was het nu weer spinazie?
Perpetual Spinach noemen ze het in het Engels, in de lage landen dan weer Stafspinazie, ik dacht: wow, dat wordt een serieuze plant als dat tegen een staf moet groeien.
Blijkt het niet een staf maar de Staf te zijn, meerbepaald de Staf Storms uit Ekeren die in de jaren 70 een fervent promotor was van deze (laten we het dan maar) snijbietsoort (noemen).
Ik vond dat pure moestuinromantiek.
Bijna zo schoon is het verhaal van het eeuwig moes, weet ge nog?
Wel die kolen zijn de achterburen van de stafspinazie en nadat ik van die windmoletjes zette stopte het duivengesneukel.
Na bijna een maand staan de kolen er juist zo fris bij gelijk de stafspinazie.
Fris hoekske.
Nu juist de tomaten nog, die zouden toch wel eens van kleur mogen beginnen veranderen.
Moestuin 2013 #maand 6
Labels: (Moes)tuin