De voorlaatste schooldag!
Ik ben niet zo'n kadookesmens en gelukkig wordt er in onze school met de hele klas samen één leuk kadootje gegeven ipv dat iedereen apart aan de knutselactiviteit gaat.
Waarom Oh Waarom komen zo'n dingen ook altijd op de schouders van de moeders terecht, of is dat typisch iets voor niet-feministische moeders, hoe zit dat bij jullie Bieke, Celia, Lien?
Je moet dan met een kadootje laten zien hoe geweldig je de juf vond én hoe geweldig creatief je zelf wel niet bent.
Ofwel bevind je je aan de andere kant van het creatieve spectrum en koop je een tas met in kinderschrift Beste Juf op en eindigt de juf op het eind van haar carrière met een kast vol lelijke tassen, met een beetje chanse zaten er nog lekkere pralines in.
Bon, dat doen we dus niet.
Wij geven gewoon 1 of 2 euro en trekken ons er verder niet veel meer van aan en laten in de loop van het jaar onze appreciatie wel blijken.
<3 de school en de ouders en de juffen
Maar dit jaar was toch anders!
Jefs juf neemt na twee jaar (graadsklas) afscheid van haar allereerste klasje ooit, en dat is toch wel een beetje speciaal, dus dat verdient dan toch wel een klein extra kadootje.
Eigenlijk dacht ik dat pas toen ik bij de geweldige Vink het begin zag van haar jufkadoo.
Ik betrok Jef in het plan, mailde de moeders (weeral die moeders!) en gaf Jef negen enveloppen mee gevuld met een Geheim Vriendenboekinvulpapier.
En ik kreeg ze zelfs op tijd terug!
Bij ons zeggen ze niet juf maar spreken de kinderen de juf aan met hun voornaam.
Keialternatief wijle!
Ik wou nog iets doen met het jaartal, maar dan leek het alsof Elie overleden was, dat deden we dus niet.
We deden dit.
Op Pinterest had ik een tijdje geleden al dit idee gepind om een boekje te maken, dat paste perfect bij de bubbelgevouwen A4'tjes die ik meegaf.
Soms is het toch allemaal niks in zijn eigen.
Nog een schoon roos papiertje er tussen.
En de Jef wou en zou eerst komen, want -hij had uiteindelijk alles geregeld- tja, beleefdheid en 7 jaar gaat niet goed samen precies.
Blij dat Jefs lievelingsvak Schrijven is, stel je voor dat het reekenen zou zijn.
Wie wil er nu de lotto winnen als je ook een zeemeermin kan worden?
Aah, ik wou ook altijd zo graag boekesgrijver worden.
Samen kunnen we toch al een boekje maken, dat is een goed begin!
Het boekje ging terug in de enveloppe en kon weer mee naar school.
En Abel, die wist ook wat zijn juf goed kon gebruiken.
Iedereen kontent!
Of toch al de kinderen.
Lees ook: Hoe overleef ik de zomervakantie.
Het geschenkje
Labels: Jef, Papier en Co