Er zijn maar weinig gezelliger momenten dan samen met de kinderen in de zetel te hangen terwijl het buiten regent en waait. Muziekje aan en iets lekkers in de buurt.
Nog gezelliger wordt het als er een kerstboom in de living staat.
En als er dan ook nog eens een baby in dezelfde living ligt dan behaal je de hoogste score op de gezelligheidsmeter.
Je begrijpt meteen dat er ten huize Zsazsa momenteel veel punten gescoord worden.
Wat ik op zo'n dagen liefst doe is filmpjes kijken, van die gezellige familiefilms. Ik weet niet aan wat het ligt maar Nederland is daar precies veel beter in dan Vlaanderen. (Zouden er goeie familiefilms gemaakt worden in Wallonië?)
Brammetje Baas, Kees Mees, Dolfje Weerwolfje, Kikkerdril, Minoes, Dik Trom, Iep, Midden in de Winternacht. Ge-zel-lig!
Op Kerstdag ontdekte ik Soof en nu ben ik dus op zoek naar andere Nederlandse vrouwenfilms om lange winteravonden te vullen. Een aanrader iemand?
Wat wel afbreuk doet aan deze idylle is een wakkere baby, wakkere baby's zijn natuurlijk geweldig, maar ze verhinderen wel het ongestoord tv-kijken.
Wakkere baby's zijn leuk om naast te gaan liggen op een dekentje in de tuin of om in een wipstoeltje te zetten terwijl je de was plooit, maar tijdens fijne films moeten baby's slapen, in je armen. Dat hoort zo.
En dat beseft Toni.
Dus slaapt ze heel de dag door … om 's avonds wakker te worden en klaarwakker de nacht tegemoet te gaan.
Een paar dagen geleden is ze klaarwakker geweest tot twee uur 's nachts, om de volgende dag geen oog open te doen.
Of toch wel, zo'n tien seconden.
Toen ik haar op een pelske legde en mij omdraaide sliep ze alweer.
Om de dag nadien 's nachts weer rel te schoppen.
Graaf, dat sommige kinderen zo op hun ouders trekken.
De Kerstidylle
Labels: toni