Zoals je kan zien zijn we er nog niet. Ik heb er al een fotografiebijles opzitten, maar een is duidelijk geen.
Het is ook niet simpel hé seg, witbalans, scherpte/diepte, diafragma en dingens, er was nog iets.
Nog veel waarschijnlijk.
Ik weet het.
Maar! Deze foto wil ik ondanks alle gebreken toch wel delen, want deze pasta was gisteren een succes, en dat -lieve lezertjes- is een wonder!
Dat oudste kind van mij is namelijk een groenteweigeraar, zo eentje die al op voorhand begint te kreunen als hij iets van groente ontwaart in de keuken. Wat nogal eens voorkomt hier, dat had je al in de mot.
We hebben daar trouwens wat regels over:
1. Niet op voorhand zagen.
2. Van alles één keer proeven, met een open blik.
3. Eerst alles wat je wel lust opeten en dan vragen of je iets mag laten liggen.
4. Vies mag niet gebruikt worden.
5. Bord niet leeg (of een compromis) is geen snoep tot het volgend avondeten.
Nog geen énkele keer, op àl die jaren heeft hij zich aan één puntje gehouden.
Elke avond wilt hij verhuizen en wil ik hem inwisselen.
Dus wat er gisteren gebeurde was een waar mirakel, en het is nog twee maand tot Kerst!
Ik vind het best lekker zei hij en hij AT ZIJN BORD LEEG.
Uiteraard zei hij ergens halverwege dat het toch niet te eten was, waarbij ik uithaalde en hij nog net kon roepen: grapke, seg!
(Ik zeg het, moest ge uw kinderen af en toe toch nog een lap mogen geven, ze zouden wel eten!!)
Deze pasta is zo'n lekker kalm aan receptje, op het gemakske alle groenten stoven tot ze bijna niet meer van elkaar te onderscheiden zijn, flesje zelfgemaakte passata erbij en dan de pasta, die mag gewoon in de saus meekoken.
Wanneer de pasta al denté is en de passata ingekookt tot een lekkere dikke saus roer je er wat kaas onder, dan nog juist wat kaas erop en in de oven voor een lekker korstje. Easy!
De groene paprika is geen vereiste, en de snijbiet ook niet, maar hey, wie zegt er nu neen tegen wat extra groenten?!
Wij al niet, zo gelukkig dat wij zijn als er gerechten met keiveel groenten op tafel verschijnen!
Voor 4 personen
- 4 brede snijbietstengels
Of laat de snijbiet vallen en roer er op het eind spinazie door.
- 1 groene paprika
- 250 gram champignons
- 1 ui
- 3 teentjes look, gesnipperd
- 1 el gehakte tijm
- 1 el gehakte rozemarijn
- 350 gram pasta
- 1 liter ovenpassata, van hele dikke passata mag je wat minder gebruiken en aanlengen met water.
- 250 gram mozzarella
- Zet een grote pan met wat olijfolie op een zacht vuurtje, fruit hierin de ui met de knoflook en kruiden terwijl je de snijbietstengels wast en in blokjes snijdt. De blokjes mogen bij in de pan, maar de bladeren laat je in hun geheel nog even aan de kant. Roer geregeld terwijl je ook de paprika’s en champignons in blokjes snijdt, doe de groenten meteen in de pan.
- Wanneer de groenten zacht zijn roer dan wat minder vaak zodat ze de tijd krijgen om te bakken en lekker bruin worden.
- Giet de passata in de pan en roer er de pasta onder. De pasta moet volledig onder staan, giet er anders een beetje water bij. Blijf geregeld roeren tot de pasta al dente is en je een dikkere saus hebt.
- Verwarm ondertussen de oven voor op 220°.
- Snij de snijbietbladeren in smalle repen en roer ze op het eind door de pasta. Wanneer ook die zacht zijn mag de helft van kaas erbij. Breek of snij de mozzarella in stukken en roer het door de pasta.
Heb je een ovenbestendige pan gebruikt (die in de oven past) strooi dan de andere helft van de kaas over de pasta, in het andere geval giet je de pasta eerst in een ovenschaal. Zet de pasta tien minuten in de oven of onder de gril tot de kaas gesmolten is en begint te bruinen.
Potje pasta met snijbiet en champignons
Labels: Koken, koken uit de tuin