Kerst @ the Zsazsa's

Niet zo heel diep in mij zit een plastiekenkerstboommetflikkerendelichtjesmens, rond de kerstperiode laat ik haar volledig gaan, we duiken samen winkels in waar Mme Zsazsa alleen nooit gezien zou willen worden en komen met koffers vol goede bedoelingen weer naar huis.
Zo zaten er vorige week twee minikerstbomen in dat koffer, een voor beneden op de schoorsteen en een voor boven in de kinderkamer, want wat valt beter in slaap dan zesenveertig zachtgele ledlampjes die drie keer per seconden aan en uit gaan?
Voila, wie wil er nu geen kerstboom op zijn slaapkamer?

Als we dan een keer begonnen zijn met decoreren dan gaan we all the way, al de kerstverlichting wordt opgehangen en als er niks is om het aan op te hangen dan maken we het wel, Jodensterren bv gelijk mijn vader opmerkte.
Jodensterren met hout uit 'ons bos', dat klinkt als een gezellig stukje decoratie seg!
Ik kan al niet wachten om te zien hoe het er bij nacht uit ziet zo vanuit mijn werkhoekje.


Maar seg, wat ligt daar nu tussen al die rommel in dat hoekje?
Een weekmenu, wat zeg ik, twee weekmenu's.
Twee over het hoofdgeziene weekmenu's!
Daar wil u vast wel wat meer over horen?

Ik weet niet of ik het wel wil vertellen want de verwaarlozing der kinderen is zowat het thema van de week. Het zit nl zo, het is al donderdag en ik heb nog altijd niet gekookt op een soepke na.
Uiteraard is dat goed te praten of zou u wel staan roeren in potten en pannen als er literaire pareltjes zich opdringen zoals daar zijn: Stik het beleg van het voorpand aan de voering van het voorpand en doe hetzelfde voor het rugpand. Leg telkens de rechtse kanten op elkaar.
Dit lijkt wat vreemd omdat beide patroondelen een andere richting op willen, maar dat komt helemaal goed.
Ik dacht het al.

Wat ik dan wel deed was pizza's indoen, sushi bestellen, een potje pesto door een kom pasta roeren, Mr Zsazsa laten koken voor jarige 1 en arrangeren dat we op een ander gaan eten voor jarige 2.
Het ontbijt voor beide jarigen verzorgde ik wel, twee keer donuts, zelf besteld!
Wat ik niet had verwacht was er dat er bijna werd gevochten voor de roze donuts -die zijn naar het schijnt het lekkerst- de jarige kreeg het laatste woord, rechtvaardigheid heet dat.
De voorzienigheid bestelde voor morgen drie roze donuts.


Vorige week was het nog redelijk, goed zelfs op bepaalde momenten.
Zo was er een dag dat ik wat spruitjes fijnsneed met de mandoline, die aanstoofde met wat knoflook en pijnboompitten en heel de boel over wat pasta kieperde, fantastisch zeker met wat geraspte parmezaan erbij.
En een slaatje van veldsla met fijn gesneden verse dadels, een hoop granaatappelpitten en supersimpel wat olijfolie en balsamico was anders ook niet slecht.


Om toch nog een beetje vitamines in huis te halen probeer ik na schooltijd de perfecte moeder uit te hangen, het is ook dan dat er het meeste kans is op bezoek.