8 10 1000

Dames en heren, dit zijn ze.
De allerlaatste boeken van de eerste druk.
Bij mij thuis, voor dat boerderijtje in de Kempen, tussen de ranonkels, op een boogscheut van het ouderlijk huis van de winnaar van Parijs-Roubaix.
Boek 5978, boek 5979, boek 5980, boek 5981, enfin, u snapt het wel.
Ik voel mij alsof ik ze allemaal persoonlijk op de bus heb gedaan, of misschien wel met de fiets tot bij u heb gebracht, ik voel mij ook alsof iedereen mij een mailtje heeft gestuurd, of gebeld, of geschreven om te vertellen hoe leuk ze het boek wel niet vonden.
Het is alleen maar zo'n succes omdat iedereen hier zo keihard heeft meegeleefd. Ik weet dat jullie allemaal een klein beetje het gevoel hebben dat het ook jullie boek is, ik weet dat iedereen een beetje fier is als er over het boek gesproken wordt.
Het is ons boek. Ik voel dat en is zo'n geweldig gevoel!
Ik zit hier al dagen met een glimlach op mijn gezicht, en Elza ook, dat weet ik zeker want wij skypen zowat zestien keer per dag.
De meneer van de Standaadboekenwinkel in Antwerpen zei: "Ze hadden mij dat al verteld dat u een hele vrolijke bent"

Ondertussen is de tweede druk die rond 18 april in de winkel ligt ook bijna verdeeld zodat er overmorgen gestart wordt met de derde druk.


Achttienduizend exemplaren.

Man toch!