De moestuin

-"Ge zegt zo weinig over uwe moestuin, madam, hoes komt het?"
Tja.
Weer mislukt hé.

Regen, geen tijd en keiveel andere excuses.
Maar ik heb het rechtgetrokken. Samen met Abel, dus dat zijn dan nog tien punten extra voor mij.
Tuinieren is zalig rustgevend, maar niet met kleuters, vergeet al het andere dat je daarover gehoord hebt.

Omdat er na een rechttrekking meestal niet veel meer overeind staat heb ik mijn foto's wat verduidelijking meegegeven.


Ik ben zowat aan het afstappen van de klassieke vruchtwisseling. De basis blijft behouden, maar lege plekken worden gewoon opgevuld met gewassen van een andere groep. Zo wordt mijn moestuin een stuk productiever.
Moest ik nu ook nog eens goed op tijd met alles beginnen zou het nog een pak beter zijn. Ach.
Ipv nog eens een jaar tomaten te proberen op een van de twee vruchtgewasperken zet ik naast de courgette sla, radijzen en spinazie.
Op de stukken waar niks groeit ligt een dikke laag mulch zodat de grond verrijkt wordt ipv dat al de aanwezige voedingsstoffen wegvloeien met het regenwater.
Vroeger mulchte ik met grasmaaisel, nu pak ik het een pak bruter aan, al het groenafval (behalve zaaddragend onkruid) blijft in de moestuin. De grote overdaad aan aardperen trek ik uit en leg ik op de perken in het voorjaar. Wanneer je dat na twee weken opheft tref je een boel insecten aan die de grond voeden en luchtiger maken. Onbetaalbaar!
Sinds ik op die manier mulch is de bodem nog nooit zo los geweest, mijn spitvork blijft op stal.
In de mulch staan vier broccoli's, nog te klein om op te merken.
(Gewoon mulch wat opzij duwen, gat maken, broccoli er in)


Vorige week bestelde ik nog eens wat zaad bij De Nieuwe Tuin, rode en gele wortelen oa. In plaats van zeer precies zaadje voor zaadje te zaaien experimenteer ik dit jaar met breedwerperig zaaien.
Of neen wacht, Abel experimenteerde, dat kan het ook geweest zijn.
We gaan dan maar wachten wat er gebeurd, misschien is er bij deze een hele nieuwe manier van wortelen zaaien ontdekt.
In de hoekjes staan peterselie en bieslook, gewoon omdat ge dat niet genoeg kunt hebben.


Buiten wortelen bestelde ik ook slamengsels en bonen, veel bonen. Hier zaaide ik de boerentenen.
Keilekker in minestrone, mijn lievelingssoep! Ook Abel is er zot van, van de bonen eerder dan van de soep.
Soep en kinderen, dat is hier nooit een succes.
Bonen kunnen ook prima gedroogd worden. Een paar dagen op een grote schaal en dan in een glazen bokaal. Er bestaat niks degelijkers om u een goede huisvrouw te wanen.
Rechts een stukske van de komkommer, ik weet niet of hij het nog gaat halen, heel gelukkig ziet hij er niet uit, maar ik geef het nog even.
In het midden de rucola. Om te oogsten knip je de blaadjes af tegen de grond, het plantje groeit weer uit. Als je hier en daar een plantje in het zaad laat komen zaait het zichzelf uit zodat je maar één keer hoeft te zaaien. Economisch jong!
Lupines staan overal door de moestuin, ook deze planten zaaien zichzelf uit, redelijk enthousiast zelfs.


Zet naast groene sla rode om slakken te verschansen. Beter is nog planten met stuggere blaadjes zoals prei tussen de sla zetten zodat slakken helemaal de kluts kwijt zijn.
Slakken doen een moord voor grote vlaktes met enkel frisse groene blaadjes. Kleur en structuur mengen is de boodschap.


Nog wat geëxperimenteer van Abel, dit was de eerste keer. De volgende keer heb ik hem gevraagd héél het perk te voorzien van zaadjes.
Ook hier bloemen, slaapmutsje en goudsbloemen deze keer. Geen werk mee, ook deze bloemen zaaien zichzelf uit.
Nog zoiets dat zichzelf uitzaait is snijbiet. Enkele planten laten staan en de zaailingen die te dicht op elkaar staan verplanten.


Nog zaad, of toch binnenkort. De prei staat in bloei, nog even en de zaadjes kunnen geoogst worden om als kiemgroente gebruikt te worden.
De courgette is een gele deze keer.


Links nog een lupine, de slimmeriken zien ook meteen tot welke familie deze plant behoort.
Juist die van de erwtjes en peultjes! Indien u geen familiedrama plant zou ik deze peulen niet serveren.
De selder die staat er voorlopig precies ook niet gerust bij.


Meer bloemen dan groenten op deze foto, bernagie (ook wel komkommerkruid), lupines, moederkruid en smeerwortel.
Het grote voordeel van bloemen in de tuin is dat het lijkt alsof je goed bezig bent. Van op een afstand dan toch, dichterbij wordt het wel duidelijk dat die groene gewassen niet eetbaar zijn.
Voor de erwtjes en peultjes is dit de tweede poging, van de eerste kwam er niks uit, het kan niet altijd even gemakkelijk gaan.


Tussen de prei en de pastinaak staat een -nu nog bloemloze- dahlia. Een van mijn meest favoriete bloemen. Normaal moeten de knollen van de dahlia elk jaar uitgegraven worden om na de ijsheiligen weer te planten. Maar daar ben ik veel te lui voor. Ik plantte de dahlia's wat dieper en elk voorjaar doe ik een schietgebedje en tot nu is dat voldoende gebleken.
Haast onzichtbaar staat er in de achtergrond maïs, erbij zaaide ik boontjes, hopelijk schieten die niet sneller dan de maïs de hoogte in.


Op verschillende plaatsen doorheen de moestuin staan er doorgeschoten pastinaken die op die manier zorgen voor nakomelingen. De bloemschermen trekken zweefvliegen aan en die zijn altijd welkom in de moestuin omdat hun larves massa's bladluizen eten.

Voila, dat was dan mijn spreekbeurt over de moestuin.
Ik hoop dat jullie er van genoten hebben.


Meer info bij AnneTanne:
Goudsbloem - moederkruid - smeerwortel - zweefvliegen