En toen zei de architect:"Stopt eens met diene Pinterest, ge geraakt verward." "Uhuh", zei ik en postte zijn opgelegd embargo op Facebook waarop iedereen hem gelijk gaf en zei dat hij het wel lang had volgehouden.
Dus liet ik iedereen een tijdje gerust.
Maar toen kwam ik dit in mijn verbouwmap tegen en zag ik ineens wat ik wel met die ramen in de keuken zou kunnen doen.
Het zit namelijk zo, de architect raadt ramen tot op de grond aan, zowel achteraan als opzij.
Begrijpelijk, want achteraan is het zuiden en rechts het westen (Nooit Op Zondag Werken), maar zo helemaal tot beneden? Mm, ik weet niet, is dat niet nogal veranda-achtig, of nogal veel-inkijk, is dat ook wel lekker knus?
Ik weet het dus niet, dus ik dacht het wat tijd te geven, maar dan zag ik die foto.
Het kan natuurlijk ook aan de kleuren liggen, of aan de planten, of misschien wel de gezellige inrichting waar ik altijd meteen voor door de knieën ga, maar zo ramen tot beneden, dat is toch eigenlijk nergens voor nodig, wel?
Ik dacht: Laat ik het eens tekenen. En toen dacht ik: Laat ik het eens vragen.
En voila, hier ben ik, zo snel kan dat gaan.
Ik denk wel dat er iets moet kunnen openstaan, gezellig voor in de zomer en zo, maar als er dan twee deuren komen en de rest van die gezellige houten ramen mét vensterbank, dan is dat toch licht genoeg binnen, niet?
Allee zegt het eens.
Hoe moet dat er daar uitzien?
In dezelfde map vond ik ook deze foto en toen viel heel het trapvraagstuk ook weg, want zo'n open trap, dat is het ook niet altijd, weeral een schoon stuk muur dat weg is. En voor open tredes heb ik het al helemaal niet. En dan zag ik dus dit.
Het kan natuurlijk ook het schattige meisje zijn, of het gezellig behangpapier, maar wat het hem helemaal deed was dat luikje rechs onder.
Zo geheimzinnig, wat zou daar achter zitten? Zou je er kunnen inkruipen?
Wat een leuke ruimte voor kinderen, we leggen er dan een matras in en gezellige nachtlampjes. En als de kinderen dan het huis uit zijn kan ik er de stofzuiger of een minnaar verstoppen, dus het luikje moest wel een deurtje worden.
En dan kwam ik hier op, met zo'n grappige patrijspoort die vast en zeker op Kapaza te koop wordt aangeboden.
Of mss zoiets, een huis in een huis, maar dan moet ik wel zeker kleinkinderen, anders zit ik daar met mijn speelhuisje op mijn 72.
Tot beneden of niet, that is the question
Labels: Mme Zsazsa verbouwt