Groeten uit Transitië, de boekvoorstelling

Eindelijk wat meer informatie over de voorstelling!
Dat had u nog te goed.
Ik zal u aan de hand van de foto's eens vertellen wat we allemaal organiseerden.
Eerst en vooral: Er was veel volk. Heel veel volk. En dat was best wel wat bangelijk om daar zo op dat podium te staan.


Niet dat Joke daar last van had, daarom opende zij de avond met een Kelly en Meneer Janssens.


Dan nam ik het over in een zelfgemaakte kleedje met de chef aan mijn zijde.
Neen! Sorry Eva, het is gemeen om te lachen met iemand die niet graag op een podium staat.


Wat Kristien en Dorien hilarisch vonden.


Maar Eva nog altijd niet.

Daarom besloten we een dikke week geleden in een cafétje in Antwerpen om de anderen het werk op te laten knappen, we vroegen wat mensen die in de praktijk staan en gaven hun allemaal 4 minuten om hun zeg te doen.
Uiteraard zorgden we ook voor wat knappe mannen zodat we er zeker zelf ook iets aan zouden hebben.


Eerst was ons Dorien aan het woord die kwam vertellen over fermenteren als manier om je groenten te bewaren.


Dan kwam Michiel over zijn wormen praten.


En Katelijne over Samentuinen, een geweldige uitvinding van Velt.


Vervolgens schakelden we over op het vervoer en kwam Jeffrey van Autopia wat meer vertellen over autodelen.


Dries kwam zijn Tuub voorstellen en maakte meteen reclame voor al de andere Bullitcargobikers.
Dat is toch nen toffe hé, den Dries.


Na het vervoer kwam de verzorging aan de pas, Kelly en Cristina van Style me Green gaven wat tips om zelf maskers en andere verzorgingsproducten te maken.


Dan was het tijdelijke waanzin met Steven van Mier die kwam vertellen hoe hij het binnen doet regenen.


En stuurden we toch nog iemand van ons op het podium om het over een composttoilet te hebben.
Idd, u had er moeten bij zijn!


Maar dan weer serieus, over naar de banken, Jan stelde New B voor.


En tenslotte eindigde Merijn met wat uitleg over Het Basisinkomen.


Sofie van Vooruit kwam nog wat interessante dingen vertellen over Vooruit 100 en toen was het echt gedaan.


Eva begon terug wat te leven.


Tot ik haar -uit naam van heel het team- bedankte voor de geweldige samenwerking.




Dat kon ze nog maar net aan.


Maar de pot borrelnoten maakte veel goed.


En toen zat het er op en konden we eindelijk een glas wijn drinken en gewoon babbelen.


Ik kon die avond mijnmerend terugkijken op een hele schone avond en stel dat ik ooit nog een boek maak, wil ik terug een voorstelling!

The End!