Over de cover

Tja, de cover, dat was nogal wat.
Toen we het er eindelijk over eens waren wat de titel moest worden (niet dat er onenigheid was, we wisten het gewoon niet, dat verhaal moet Dorien maar eens doen) hadden we nog totaal geen idee welke foto Els voor de cover ging gebruiken.
Bij de rokjes stond de cover al vast voor er een letter geschreven was, ongeveer hetzelfde voor De Groeten uit Transitië. (Al was daar de titel vinden minstens even erg.)
Dat komt door het volgende: Els heeft nooit een plan. Wacht, ik pas aan: Els en ik hebben nooit een plan, we hebben dat nooit aan Dorien verteld maar als Els en ik samenkomen voor foto's, of het nu voor een boek of een boekske is dan hebben we op voorhand nooit besproken wat we zouden kunnen doen.
We doen telkens zomaar wat en dat werkte altijd perfect.
Maar we hadden dus een cover nodig, en omdat Dorien meestal in de woonwagen stond te koken en in ik ergens in de tuin rondhing waren er zo goed als geen foto's van ons twee samen. Maar in plaats van ons twee op de cover konden we ook een simpelere cover hebben, een foto met iets wat aan eten en tuinieren deed denken. En ineens had Els wel een plan: Kom, zei ze, zet u op dat trapke en zet dat bord op uw schoot en eet een beetje, en houdt vooral uw kweek.
En tjakaa, 's avonds hadden we een cover.
Tenminste, dat dachten we.

Hey, zei ene Henk van ene Kerygma: Waarom heeft die een bord op haar kont staan?
Ik had hem niet meteen, jawel, zei die Kerygma weer: Kijk er eens naar van op een afstand.

En we waren weer bij af, zeker toen er ook ene Tom Lanoye zei: Ik zou nooit een bord eten op een schoot fotograferen met daarbij: De moestuin van ...
Beetje vreemd, niet?
En toen hadden we dus geen cover meer.

We deden het nog eens over, maar de klik kwam niet meer terug.
Foert zei Els, ik pak gewoon een foto die ik mooi vind.
En zo geschiedde.

Wat weken later, las ik dit artikel, met de titel: Why are garden books so boring? en vooral dit stukje: The layouts are nothing new. I remember when Andy Sturgeon's book Planted came out in 1999. On the front cover it had a man's bald head with a terracotta plant pot and seedling balanced on top. It's was such a striking image. Everything about the photography in that book was refreshing, ground breaking!

Tja, dat kan hier alleen maar een succes worden hé.

Wie de kont niet in het vizier krijgt, kan dit eens proberen.
Ik kan alleen maar zeggen, ik ken geen sexy'er kont dan mijn knieën.