De hurker en haar hond

Niks speciaals hier, ik ben nog altijd zwanger en we hebben nog steeds een puppy.
Dat laatste is misschien toch wel een beetje speciaal, want tussen deze zin en de vorige ben ik voor de 18de keer vandaag moeten rechtstaan om in te grijpen.
Deze keer was Nelson dear het crème-glace-bakske met water aan het omkappen.
In de keuken.
In een doos crème-glace kan 2 liter water.
Maar het had ook iets anders kunnen zijn, zoals bijvoorbeeld voor de 25ste keer vandaag het schapenpelske -dat ondertussen verschillende kale plekken vertoont- weer op de zetel leggen, een niet nader genoemde hond van de vensterbank pakken, een stoel terug op zijn plaats zetten nadat hij door heel het huis is getrokken aan het kussen, een onderbroek die zo net nog op het wasrekje hing afpakken en dus waarschijnlijk ook het desbetreffende wasrekje weer rechtzetten en voor de (als ik chanse heb) tweede keer de was ophangen, onderweg daar naartoe moeten uitwijken voor een omgekapte bloempot, drie borstels en een hondenmand die bij een vorige inspectieronde nog keurig op hun plaats stonden of de allerfavoriet, onder luid gebrul een plassende hond naar buiten jagen. Dat plassen is dan niet omdat ik vergeet geregeld naar buiten te gaan voor een enthousiast bejubeld plasje, neen, dat is een van de 'tussendoorplasjes'.

En tegen dan is het ongeveer middag.
En dan hebben we al gewandeld.
Over dat wandelen trouwens, wie heeft er ooit beslist dat een puppy maar vijf minuten per maand dat hij oud is mag wandelen?
3 maand x 5 munuten = 15 minuten wandelen
Daar wordt deze puppy niet bepaald moe van, mensen.

Het lijkt wel alsof deze hond mij voortdurend de boodschap wil geven: Nelson verveelt zich, DOE ER IETS AAN VROUW!

Ziet ge het, hoe hij kijkt?

Oh en als we gaan wandelen moet hij trouwens altijd aan de leiband.
Doe ik het niet duikt hij gelijk de kant in om daar de eerste de beste drol op te vreten.
Of dat nu van een andere hond of een koe is.

En zo kan ik nog wel een eindje doorgaan.



Nadat Mr Zsazsa steeds bleef scherpstellen op de kolen in plaats van op mij zag ik mij genoodzaakt een andere fotograaf in dienst te nemen.