Komaan hé mannekes, het zijn de leste!

Aan het begin van de zomer leerde ik van Dorien een simpele tomatensaus maken, ideaal om te bewaren als passata.
Gaandeweg voegde ik vanalles toe en nu, aan het begin van de herfst is het mijn favoriete pastasaus.
De basis blijft tomaten (de leste uit de seir) en dat vul ik aan met rode paprika's, aubergine's, pepertjes, ui, knoflook, oregano en tijm.
Alles goed door elkaar husselen met wat olie, peper en zout en dat gaat dan allemaal een dik half uur in de oven op 200° of tot de groenten een schoon bruin randje hebben.


En dan - el grando truco- kap ik alles in een (punt)zeef die in een diepe kastrol hangt.


En dan maar mixen!
Op het eind heb je alleen nog maar wat groenteprut over. Daar is niks mis mee, je zou die saus ook zo kunnen mixen, zonder zeef, maar nu heb je wel geen vellekes, vezeltjes, harde tijmtakjes en tomatenzaadjes in je saus.



Ziet ne keer af!
Wat een schoon smooth sauske.
En geen kind dat vermoedt dat er *ril* aubergine in zit. Maar net die aubergine zorgt wel voor een diepere smaak en de paprika's en uien zorgen dan weer voor iets zoets en ga zo maar door (ik zit niet in de reclamebranche, da's duidelijk).

Heb je waterachtige tomaten dan kan het eindresultaat wat dunnetjes zijn, maar dan zet je alles nog even op het vuur terwijl de pasta staat te koken.
Met de ovenschaal van op de foto (van 40 op 25 ongeveer) maak ik zeker voldoende saus voor 500 gram pasta.
En daar dan wat parmezaan over.
Mmm hemels!