#tonilove

Man, wat is dat kind toch een ontzettend drolleke!
Dit is haar favoriete houding.
Ze is daar nogal fanatiek in, want zo kwam ze ook ter wereld.
Au! Inderdaad, dat dacht ik toen ook.

Maar goed, daar ben ik nu al wel over. Eergisteren werd het kind immers drie weken.
Drie weken joy and happiness.

Drie weken dat wij twee amper de deur uitkwamen.
Drie weken dat wij twee amper de zetel uitkwamen en elkaar op dezelfde vierkante meter steeds beter leerden kennen.
Oh, wat kan ik dat zo hard aanbevelen.
Bij Jef en Abel wou ik zo snel mogelijk terug alles meedoen, terug aan de schoolpoort staan, ja er was een baby, maar hey, met mij was niks mis.
Deze keer was ik dat niet van plan, en het zou ook niet gelukt zijn zonder man, kraamkost (drie weken niet naar de winkel!) en buren die de kinderen meebrachten van school.
Drie weken niks moeten is zo'n zaligheid en zou een verworven recht moeten zijn voor elke pasbevallen moeder. Nondeju!

Maar dan wordt het wel tijd dat je er stillekesaan terug aan begint natuurlijk, we moeten nu ook niet overdrijven.
Gisteren gingen we naar de plaatselijke dierentuin en vandaag deden we kerstboodschappen. Dat is er rustig terug inkomen vind ik.
Ik kocht zelfs eten om morgen te koken. Zelf!

In tegenstelling tot wat de foto's doen vermoeden is het kind ook wel eens wakker, redeljk veel zelfs, voornamelijk 's avonds. Rond etenstijd (had ik het niet gedacht!) is ze plots alive and kicking en dat houdt ze vol tot elf uur.
Dat is het op en wil het kind kostte wat kost NU gaan slapen, elf uur, geen seconde vroeger en al zeker geen seconde later.

Haar overdag wat langer wakker houden is geen avans, haar toch in bed proberen te krijgen ook niet, ik heb het allemaal geprobeerd.
Maar ik vind het wel gezellig zo, wanneer Jef en Abel in bed liggen krijgt ze een badje en daarna een massage. Ge zoudt voor minder een slaapstoornis verzinnen.

Ha, toch een wakkere Toni dus!
Eentje die dan ook echt keiwakker is, ogen open, hoofd de lucht in!
En vermaak mij nu maar, menschen, Toni is in da house!

Al goed dat er hier nog kinderen rondlopen en al goed dat die kinderen helemaal gek zijn van hun kleine zus.
Tip: Zorg altijd voor minstens één ouder kind als je een baby plant!
Voorlopig lijkt mij 5 jaar leeftijdverschil ideaal, 9 jaar is ook niet mis, maar ipads zijn minstens zo interessant als baby's. Dat is bij 5-jarigen wel wat anders mensen!
Abel zegt minstens één keer per dag 'Ik hou van Toontje.' Aahhh.
En vorige week vroeg hij of je met je zus mag trouwen.
Iets daarna vroeg hij of je met een kat mag trouwen.
Op 5 kan alles!


Maar zie nu!
Twintig voor twaalf en het kind slaapt. Naast mij. In de zetel!
Dat doet ze al van een uur of negen.
Was ik maar sneller over haar slaapritme begonnen. Nondeju!