De grote kolenzaai

Ergens in maart zaai ik al de kolen, savooi, broccoli, rode kool, witte kool, palmkool, spruiten, bloemkool, noem het op.
Omdat ik de kolen in bakjes zaai die in de serre staan tot ze uitgeplant worden, zaai ik ook maar meteen in de serre, lijkt me logisch.
Omdat er voor de rest in maart nog van alles moet gebeuren in de moestuin wacht ik om te zaaien tot het regent, ik kan dan toch niks anders doen, lijkt me ook logisch.
Keigezellig vind ik dat. Lekker droog in de serre terwijl de regen tikt op het raam. Theetje bij de hand, koekje in de buurt, super!
Dit jaar was er ook een baby, dus deed de baby mee aan de grote kolenzaai.

Het kan niet anders dan dat ik bij de tien best georganiseerde zaaiers van mijn generatie hoor.
Het begint al met mijn zaad, dat zit netjes gerangschikt op soort (blad, wortel, kool, peul, vrucht, bloemen en kruiden) in wijnkistjes die ik bewaar in de garage waar de temperatuur het meest constant en laag is.
Ik weet te allen tijde welk zaad ik in huis heb omdat ik per groente een fiche heb (waar op de voorkant alle informatie staat die nodig kan zijn in de moestuin en keuken) waar ik op de achterkant alle verschillende soorten en rassen noteer.
Bij mais, pastinaak en schorseneren zijn dat er maar weinig, maar bij erwten, bonen, sla, courgettes en pompoenen bijvoorbeeld zijn dat al rap wat verschillende soorten.
Ah ja, keisaai, maar één soort courgette in de moestuin.
Die verschillende soorten van een groentes schrijf ik er natuurlijk in potlood op, want ge wilt natuurlijk niet dat er courgettes op dat papiertje staan waarvan je geen zaad meer hebt.
Hoe wanordelijk zou dat wel niet zijn!
Hier kan je zien wat ik allemaal bazel.

Goed. Dan heb ik van die handige zaaimodules, na jaren vanalles anders gebruikt te hebben zoals wc-rolletjes, zelfgemaakte potjes van krantenpapier, plastieke pottekes van gekochte plantjes, lege yoghurtpotjes enz heb ik alles weggegooid (ha niet waar, maar dat moet ik eigenlijk toch wel eens doen) en mezelf beloond met zaaimodules in verschillende maten.
Geen idee of je dat ergens online kan kopen, ik kocht ze live bij Vreeken.

Per maat zaaimodule heb ik op excel een documentje aangemaakt, 160 potjes in een module, 160 vakjes op mijn papier. Man, kon ik toch altijd maar zo georganiseerd zijn!
Om mij niet te vergissen tussen de verschillende modules (en van onder- of bovenkant) markeer ik de module en het bijhorende documentje op dezelfde manier, dat kan met een merkteken zijn, of zoals nu met een stukje plakband.

Dan is er De Moestuinmap, een klembord met plattegronden van alle bedden van de moestuin, hierop staat aangeduid wat waar gezaaid of geplant wordt.
Superhandig, één keer alles plannen, waarschijnlijk een paar keer wat aanpassingen doen, maar dan ben je ook voor een tijdje gerust.

En dan is het nog handig om te weten wat wanneer moet gezaaid worden, een kalender dus. Er was al de kalender van het moestuinboek, maar nu is er nog iets nieuws!

TADAA!
De Moestuinkalender van Nest, een nieuw (eenmalig) magazine waar je het allemaal in terugvindt, aangevuld met schoon foto's van Els en geweldige recepten van Dorien.
Sevens zitten ze in mijn brievenbus en vertel ik er wat meer over, maar ik geef ook een aantal exemplaren weg.
Stay tuned!