De laatste keer dat ik achter het naaimachien zat is bijna een jaar geleden.
Ik maakte dit shirtje een paar dagen voor we naar Frankrijk vertrokken.
Een paar weken daarvoor naaide ik op een middag nog twee zwangerschapsrokjes bij elkaar en dat waren dan zo ongeveer alle gebeurtenissen op naaigebied van het afgelopen jaar.
De keer dat ik daarvoor plaatsnam achter het naammachien kan ik mij zelfs niet meer herinneren.
Het zal een reactie geweest zijn op Allemaal Rokjes
, afkicken van weken tot in de late uurtjes zitten te naaien.
En Allemaal Rokjes verscheen in 2012. Ahum.
Maar toen!
Toen kwam dit allerdrolligste wezentje erbij, van vrouwelijke makelij dan nog.
Daar gaan kleedjes van komen, werd gefluisterd.
En eindelijk is het zo ver!
Het Hittegolfkleedje!
Poepsimpel, keisnel en verder ook niks in zijn eigen.
Maar ziet ne keer hoe elegant!
Het kind nam uit zichzelf een fotomodellenpose aan.
Zij weet natuurlijk niet dat het eigenlijk wat aan de korte kant is en dat we haar luierbroekje zien.
Alsof ze dat erg zou vinden.
Het Hittegolfkleedje
Labels: Handgemaakt, Kleedjes, toni