Het kasteel van Reinhardstein en de wandeling aldaar

Het ziet er zo naar uit dat er een nieuwe hobby in de maak is, ten huize Zsazsa.
Wandelen!
De terugkeer* van De Nelson heeft daar natuurlijk alles mee te maken.
Een klein jaar geleden zorgde hij er met zijn komst al voor dat we ineens dagelijks gingen wandelen, nu blaast hij die vergeten traditie weer nieuw leven in.
Leve Nelson!
Leve wandelen!

Donderdag namen we hem mee naar Luik, onze Provinvie om te ontdekken deze zomer.
Naar Robertville om precies te zijn, voor een wandeling van zo'n 6 km, De Neus van Napoleon. Deze begint aan de stuwdam en slingert met smalle paadjes rond het Kasteel van Reinhardstein.
Op de foto de neus, ik zoek nog altijd naar de reden waarom deze rots nu precies zo genoemd wordt. Ik zou persoonlijk eerder voor Wandeling, De Kwaaie Kop gegaan zijn.

Maar niettemin, schoon wandeling!
Avontuurlijk ook, zeker met een baby op je rug, ik gaf de baby dus allegauwkes door aan de vader, die staat meestal iets steviger op zijn benen.
In tegenstelling tot de wandeling aan de Ningslinspo wordt deze wandeling perfect aangeduid. Een groene rechthoek wijst de weg. Na ongeveer een kwartier kan je even van de route afwijken en de wegwijzer naar de cascade volgen, de waterval (te zien op de eerste foto) is de hoogste in België. Als ge dan toch in de buurt zijt.
Daarna loop je een tijdje door de bossen om ongeveer halverwege de wandeling bij de rivier de Warche aan te komen.

Alwaar het aangenaam vertoeven is voor een duikje in het frisse water.

Vader, moeder en dochter zaten op het droge het proviand naar binnen te werken.
En naar stenen te kijken, dat ook.


Bijna aan het einde van de wandeling passeer je langs het kasteel dat je een groot deel van de wandeling ziet (zoek het toilet wanneer je aan de waterval zit!).
En toevallig (als ware dit een promopost voor de Ardennen) zijn er dit weekend
(25-26 juli) Middeleeuwse feesten
Allen daarheen!









*Ge moet geen compassie hebben, we deden hem niet weg naar een enge kennel met gemene mensen, hij zat op een leuk kamp, met andere leuke honden en fijne mensen. Maar dat verhaal vertel ik binnenkort nog wel eens.