Over onze studiereis naar Luik

Met een baby die het nog steeds haat om in de auto te zitten (we durven echt niet op reis gaan dit jaar) doen we alleen nog uitstapjes op minder dan een uur rijden.
Luik dus!
Nog eens Luik, want we passeren hier geregeld.
Al was het maar om hier ontbijten, zo gezellig!
Québec Café, een stukske Canada in België.

Terwijl we genieten van ons Copieus Canadees ontbijt begint het te regenen, changement des plans, geen wandeling, maar op zoek naar iets drogers.
Een aquarium bijvoorbeeld!
Deze bestemming wordt een aantal keer aanbevolen wanneer ik naar tips hengel op Facebook, ik merk wat gegniffel op, maar dat negeren we.
En kijk eens, onderwaterwormen, alsof dat niet de moeite waard is!

En ziet, haaien!
In Luik!
Ik maak de kinderen wijs dat het geen echte haaien zijn, maar haaien op afstandsbediening, haha, wat een grappige moeder ben ik toch!

Het aquarium heeft ook een droog gedeelte, op een bovenverdieping staan er in een jaren 80-setting een hoop opgezette dieren en skeletten bij elkaar.
Waar je gewoon kan doorwandelen.
<3 La Wallonie!

Door de taalgrens die Vlaanderen al een eeuwigheid van Wallonië scheidt zijn de tijgers er doorheen de evolutie anders gaan uitzien in beide landsdelen.

Om nog maar te zwijgen van de jachtluipaarden.

Omdat we nu toch al in de studiereissfeer zitten stoppen we ook even in het plaatselijke stationnetje. We verheugden ons -de hoogstaande architectuur indachtig- op een hoogstaande meeneemkoffie, maar we moeten het doen met een Waals alternatief.
Koffie is koffie en we zijn geen klagers.

We zetten onze tocht verder richting Voeren. Onderweg passeren we in het kader van de studiereis ook even aan het fort van Aubin-Neufchâteau.

En wat verder stoppen we voor de les Faciliteitengemeentes, een uitvinding waar eigenlijk niemand- buiten drie Walen en vier Vlamingen, elk met een spuitbus- van wakker ligt.

We sluiten af in Teuven, een alleraardigst dorpje in de Voerstreek waar het prachtig wandelen is. Spijtig genoeg regent het nog altijd.
We slaan de wandeling over en gaan meteen aan tafel.
Ik doe een poging om de drie kinderen samen op één foto te krijgen.

Na de maaltijd rijden we voldaan terug naar huis, door een gehucht dat misschien wel eens De Plank zou kunnen heten.