Het pompoenveldje ten huize Zsazsa

Een half jaar geleden stond dit veldje vol onkruid.
Het droeve lot van wel meer afgelegen stukjes moestuin.
Deze reep achteraan werd ooit vrijgemaakt en als bloemenweide ingezaaid, maar werd toen helaas vergeten.

Ook het jaar nadien liep het mis.
Vol goede bedoelingen zit de tuinier in maart, maar dan wordt het april en begint alles (lees: onkruid) te groeien en moet er gezaaid en geplant en geschoffeld worden en schieten reepjes achteraan er over.

Dit jaar deed ik het anders. Begin maart viel het mij nog eens op dat Oost-Indische kers de grond van zomer tot voorjaar perfect bedekt houdt.
Ik dacht, als ik dat spel nu bomvol Oost-Indische kers zet en tot aan de zomer af en toe onkruiden weghaal (zeker die in zaad gaan komen) dan neemt Oost-Indische kers het vanaf dan wel over.
En dat deed het, zoals u kan zien!


Nog een andere plant met dezelfde eigenschappen is pompoen, om de twee meter kwam er midden mei een plantje en toen was het een kwestie van er om de twee-drie weken eens te passeren met een schoffel.
Navenant de planten groter en groter werden werden de schoffelbeurten steeds korter en nu is het perk al enige weken volledig begroeid, ik passeer enkel nog om de dikke ranken van de pompoenen terug richting pompoenbed te draaien.
Volgend voorjaar mogen de plantenresten gewoon blijven liggen en vanaf mei schieten de plantjes vanzelf terug op uit de vele zaden die achtergebleven zijn.
De pompoenen, die moet ik wel terug planten.
Ge kunt niet alles hebben.


In plaats van zaad te kopen zocht ik zaad bij elkaar rond alle Oost-Indische kersplantenresten van het vorige jaar. De pompoenen kwamen van overal. Ik kreeg redelijk wat planten bij elkaar op tuinruildagen en ik had er zelf al wat gezaaid met gekregen, gekocht en ouder zaad.


Want het moet niet altijd nieuw zijn natuurlijk, dat zou hier nogal afsteken.

Wanneer pompoenen te oogsten en wat ermee te doen, lees je hier, bij mijn moestuingoeroe.