Weekmenu 2015

In 2011 was het een kaftje, op den duur een dik kaftje.
In 2012 was het een boekje, een schoon, handgemaakt boekje.
In 2013 werd het weer een kaftje, maar het werd wel zo dik niet meer.
In 2014 was het af en toe een los velletje.
Ik heb daar een uitleg voor...
Het zit namelijk zo, in 4 jaar tijd werd onze moestuin meer dan tien keer groter.
Dat is groot genoeg om elke dag iets eetbaars te vinden.
Moest ik willen natuurlijk.
Af en toe wil ik ook gewoon friet met een curryworst.
Of risotto met parmezaan en een spiegelei. Of spaghetti aglio e olio met broodkruim.
Frieten met curryworst eigenlijk zelden.
Goed, meestal eten we dus gewoon iets wat uit de achtertuin komt.
Dat vergt in het begin wat moeite aan extra denkwerk, maar na een tijdje kwam ik er helemaal in en nu zorg ik voor een continue voorraad van een hoop basisdingen (rijst, pasta, citroenen, olies, noten en kaas) en dan is het kwestie van door de tuin te wandelen (of onderweg naar huis mijn perken af te lopen in mijn hoofd).
Er wordt dus nog maar weinig geweekmenuut, maar zeker zoveel gekookt.

Maar toch een boekske!
Een boekske met onderverdelingen zelfs.

Ontbijt, soep, pasta, groenten, ... Alles wat op tafel komt en goedgekeurd wordt door de meerderheid schrijf ik neer.

Zo ongeveer.


Hier en daar nog een tekenigske (van iemand anders) er tussen en klaar.
Mijn eigen kookboek.
Dat kan niet iedereen zeggen.
Behalve Dorien natuurlijk.
En Ann.
Ah ja en Iris en Els.

(En nu zwijg ik, want de foto's hieronder daar scheelt iets mee.)
(Misschien toch maar eens een fotografiecursus gaan volgen.)