Er is hier geen plaats meer voor schorseneren

naam naam
Weten jullie in hoeveel kookboeken er gerechten staan met schorseneer?
Ik zal het u zeggen, in heel weinig!
Daar kom je dan natuurlijk pas bij uit wanneer je net zo'n kilo schorseneren hebt uitgestoken.
Paddestoelen had ik niet in huis, voor gratin vond ik het niet winters genoeg en kerstomaten had ik ook al niet liggen.
Maar ik was eigenlijk toch al in de richting van risotto aan het denken.
Toen ik later de restanten in een plantapot deed schoot me de goddelijke combinatie schorseneren-citroen-prei te binnen, een combinatie die perfect had kunnen lukken want ik deed ook een deel van de oerprei uit.

Tegen mijn natuur is dat, groenten oogsten voor ik weet wat ik ermee ga doen, maar in dit geval was het echt nodig.
De schorseneren moesten plaatsmaken voor pronkbonen en op de plaats van de oerprei moest dringend pastinaak gezaaid worden.
Ik krijg het dan altijd een beetje benauwd, want wat als ik nu geen tijd heb om te koken, of wat als ik nu echt niks lekkers kan bedenken en dan uiteindelijk een omelet maak, met prei die eigenlijk gaarder mocht zijn en ei dat helemaal uitgedroogd is.
Moestuinstress!

De oerprei verdween in een krant in de frigo en de schorseneren gingen dra in de risotto eindigen.
En dan keek ik naar die mooie matte schorseneerblaadjes en dacht ik: als het groen is zoals spinazie en je kan het stoven zoals spinazie, dan doen we toch gewoon alsof het spinazie is!
Dus nadat ik de schorseneren bakte in boter en ze apart zette om op het eind door de risotto te roeren, stoofde ik in dezelfde pan de blaadjes samen met een teentje look en wat zout en peper.
Proeven ... allright lekker! Beetje stugger dan spinazie maar wat beet in een risotto is nooit slecht.
Schorseneren en blaadjes op het eind door de risotto roeren, op smaak brengen met de zeste en sap van een citroen, peper en zout en dan uiteraard nog de parmezaan.

En toen dacht ik: hey, misschien moet ik maar eens wat meer moestuinkoken ipv kookboekkoken!
Maar dan kreeg ik al stress over de oerprei die nog in de frigo ligt.


naam