Hoe Mme Zsazsa oerprei in tomaten veranderde

Ken je die mop over de man met autopech (platte band, geen krik) op een afgelegen weg die zich onderweg naar het enige huis in de omtrek alle mogelijke (negatieve) senario’s inbeeld en zich daar zo in opjaagt dat hij bij het opendoen van de deur roept: WEET GE, IK MOET UW KRIK AL NIET MEER HEBBEN! ?
Wel die man was ik toen ik vorig jaar naar mijn eerste tuinruildag reed.
-Ge gaat dat zien, iedereen is al weg met alle leuke dingen (want ik was natuurlijk weer te laat vertrokken)
-En wat als ik nu niks meer overheb om te ruilen en toch nog een plantje wil? Tof.
-Ik ken dat al, iedereen gaat alleen maar brol bijhebben, zo van die zielige plantenkneusjes in kapotte plastic potjes.
-Maar wel allemaal op mijn oerprei afvliegen.
-Was ik maar thuis gebleven, zo’n schoon weer.

Op de ruildag aangekomen parkeer ik mij ergens aan een gracht (Ze hebben zelfs geen deftige parking voorzien!) en probeer ik een evenwicht te vinden tussen zoveel mogelijk tegelijk dragen (een baby incluis) en heelhuids aankomen.
Ik sla nog maar het hoekje om en drie man snelt me al tegemoet. Kom geef die doos hier, waar wil je ergens staan? Amai zo’n schoon boeleke! Hier sé Madame Zsjasja, das nu ne keer tof sé. Wat hebt ge bij? Op die laatste vraag ga ik nog een keer of 16 keer moeten antwoorden. Oerprei, kent ge dat? Dat is een doorlevende preisoort, in de zomer eet je de ondergrondse bolletjes en in de lente de preitjes. Tof ze! Ruilen?
Maar dat ruilen blijkt niet zo strak toegepast te worden. Er wordt lichtjes anders te werk gegaan en het gaat ongeveer als volgt:
Je zoekt een plekje, stalt er alles uit (dat kan van een overschot tomatenplantjes over zelfgeoogste zaden tot hostascheuten gaan) en gaat dan wat rond. Als er ondertussen iemand bij je kraampje staat loop je rustig even terug, niemand zal je spullen roven terwijl je weg bent. Wil de geïnteresseerde een van je plantjes dan vraagt hij beleeft de toestemming en zegt dan iets als: En daar sta ik, kom sevens maar eens langs.
Voila, zo simpel als dat.

Allemaal een beetje moeilijk voor ons-de bedeesde Vlaming-, maar na een paar keer gaat het al wat vlotter.
Ik vertrok met 16 pakjes oerprei en keerde terug met tomaten, komkommers, meloenen, pompoenen, paprika’s, pepers en nog wat kapotte potjes met … planten. (Tip: neem een potlood en wat plantenetiketten mee want niemand houdt al die potjes uit elkaar. Ook wat zakjes of kartonnen dozen zijn geen slecht idee.)

Vooral met de tomaten, pepers en paprika’s was ik gelukkig, door gebrek aan tijd en ruimte had ik er zelf geen gezaaid en nu had ik in een klap van elk een heleboel variëteiten.
Dat is het grote geluk van ruildagen, in plaats van hopen zaad te kopen zaai je wat meer van een beperkt aantal groenten en die overschotten ruil je met gelijkgestemden. Geniaal, goedkoop en gezellig, want er waren niet alleen groenten maar ook koffie, thee en koekjes en dat smaakt allemaal zoveel lekkerder onder gelijkgestemden.



Dit jaar organiseren de verschillende Velt-afdelingen weer ruildagen, dit weekend zijn er in Diest, Kessel, Maasmechelen en Malderen. Hier vind je de adressen.

Heb je niks om te ruilen, dan kan je je geld gaan opmaken op de rommelmarkt van het Krugerplein in Borgerhout. Dorien en vrienden houden er een kruidenkraam open ten voordele van Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Behalve plantgoed verkopen ze ook granola, aardpeerpickles, rabarberconfituur, zaadbommen, kookboeken en nog veel meer.

Organiseer jij ook iets dat in dit rijtje past, shoot, dan zet ik het erbij!


Deze tekst was eerder te lezen in de Nest van april.