Allereerst en dan de naam.

Allereerst: iedereen bedankt voor al de lieve wensen in jullie overdonderend veel reacties, mails, sms’jes en kaartjes dat doet deugd zoveel medeleven!

En dan de naam: Ik ben jullie wel wat verschuldigd, dus hier een gedetailleerde uiteenzetting.
Niet dat het een spannend verhaal is want het einde is al gekend.

Het begon allemaal met Lou, het is te zeggen, ik wou Lou en Mr Zsazsa wou Lou niet.
Had hij toen geweten welke ellende hij zich op de hals haalde hij zou nogal rap toegestemd hebben.
Maar dat wist hij toen nog niet want al snel kwamen we August overeen, wat achteraf nogal belachelijk zou geweest zijn gezien August het tot september heeft getrokken, en dat is dan weer geen leuke naam.
Maar, u hebt hem al, ook August was binnen de korste keren afgeschreven, ik besloot dat we geen (Au)gustnaam mochten nemen gezien het oude-mannekes-karakter van de naam Jef en dat dit zeker zou versterkt worden als er een Gustje zou bijkomen. Staf en Stan, de favoriete namen van Mr Zsazsa, konden dus ook niet, discussie gesloten.

Iets heel anders dus.

Bon, ik doe een oproep en word overspoeld met namen, ik vind iets vogelachtigs wel oké maar Raaf en Mees worden beiden op een njet onthaald, een ander dier Pier vinden we ondanks dat we hem beiden geweldig vinden toch iets té gewaagd voor de Kempen, fruit Peer en rivieren Maas en Leie worden door anderen afgekraakt en Beie en Meie worden ook niet weerhouden.

Uit pure ellende zegt Mr zsazsa tenslotte met een moeë blik in zijn ogen: “Neem maar Lou, voor mij is het goe”
Wel, dat is buiten mij gerekend want ondertussen ben ik helemaal op dreef en ga niet voor een naam die “wel goed” is.

Iets religieus misschien?
Jacob? Eenvoudig maar toch niet te veel veerkomend. Abel, maar wil je echt elke keer de vraag krijgen welke broer dat nu weer was? Bij Eli, een naam die al lang op mijn short-list staat, ziet iedereen een zielig Joods kneusje, dat is dan weer té religieus naar mijn goesting.

Ik lees elk namenboek dat ik te pakken kan krijgen en lig er nachtenlang wakker van en vrees dat dé naam gewoon niet bestaat terwijl dé meisjesnaam al vastligt van simpeler tijden toen ik nog gewoon elke maand mijn regels had.
Dé meisjesnaam die ik helaas niet kan prijsgeven omdat ik hem gepikt heb (met permissie) van Jipie die hem hoogstwaarschijnlijk ooit zelf gaat gebruiken dus houden we onze mond.

Ik noteer voordurend namen
Ot, Otis, Oscar, Fred, Flinn zelfs Bruno, een geweldige naam waar anderen helaas iemand zien met een snor en lederen sloefen, niet bepaald de zoon die ik in gedachten heb.

Bij mijn laatste oproep viel ik op slag voor Julien, ik zag het zo voor mij een klein schattig Julienke, Jef en Julien, twee blonde mannekes, maar Jef bleef Julien consequent uitspreken als Zulien dus schakelden we maar terug over op Lou en Lou liet op zich wachten en op de een of andere manier, ik weet bij god niet meer waar of hoe kwamen we eind augustus weer bij Abel en wisten we het niet meer, we besluiten om te wachten tot de baby geboren wordt om dan in het geval van een jongen de knoop door te hakken.

En zodoende werd zondagavond ll rond een uur of negen unaniem beslist dat De Baby een Abeltje werd, hoewel ik hem meestal nog met De Baby aanspreek en zelfs af en toe niet op zijn naam kan komen en alleen nog weet dat er een A in zit, maar dat kan ook aan de nogal warrige toestand liggen waarin ik verkeer.

Dus, Katrien die als eerste Abel vernoemde, u heeft gewonnen!
Als je me even wil mailen!

Binnenkort in dezelfde reeks:
-Kijk, het geboortekaartje!
-En oohh de suikerbonen!
-En Het Geboorteverhaal