Rabarber versie 2 en het avondeten

Eerst het laatste, rabarbercrumble, op een kwartier klaar en iedereen heeft een tweede keer genomen, diëtende of niet.
Een succes op alle vlakken, het stelen van de rabarber bij de buren duurde langer dan het opeten. Dus buurvrouw n° 9, u heeft dus nog sneller gegeten! Dat doet mij er aan denken dat ik dringend nog wat rabarberplanten moet gaan bijhalen want met één plant kom je niet echt ver. Het doet mij er ook aan denken dat ik de spinaziezaadjes nog moet opsturen, morgen, beloofd!

Eerst verder over de crumble, ik heb gewoon crumbledeeg gebruikt zonder sjieke toevoegingen zoals gember of amandelpoeder, gewoon simpel gelijk ik. De rabarber heb ik heel even gestoofd met een uitgeperste appelsien en wat suiker voor ik dat in een vorm deed, maar echt nodig is dat niet denk ik, volgende keer ga ik eens testen met rauwe rabarber met daar wat suiker over gestrooid. Over de rabarber heb ik wat maïzena gestrooid om het sap tijdens het koken in te dikken, hoewel gerechten met 'maïzena' mij meestal niet bepaald aanspreken. Maar goed, u zit gewoon te wachten op het recept natuurlijk.

Nodig:
Zo'n 8-10 rabarberstelen, gewassen, niet geschild in stukjes van een cm
2-3 el suiker voor op de rabarber
100 gram echte boter
140 gram bloem
1 tl bakpoeder
6 el suiker voor de crumblelaag, ik nam half vanille, half ruwe rietsuiker
geschaafde amandelen

Maak het crumbledeeg door met je handen de bloem door de boter te wrijven, maak het niet te fijn, schep de suiker door het mengsel en zet in de koelkast of beter nog de vriezer.
Verwarm de oven voor op 200°, doe de rabarber in een ovenschaal met daarover de suiker.
Haal het deeg uit de koelkast en verdeel over de rabarber, werk af met de amandelschilfers en zet 35 minuten in de oven, doe dit even voor je aan tafel gaat zodat de crumble nog warm is wanneer hij op tafel komt.
Ook lekker met wat opgeklopte room denk ik.



Couscoussalade - Griekse sla - Turks brood - Hamburgertjes

Voor deze foto moest ik op tafel gaan staan terwijl iedereen al aan tafel zat, maar niemand vond dat schijnbaar eigenaardig.

Marie, om op uw vraag te antwoorden, neen, ik ben geen vegetariër geworden, ik maak gewoon geen vlees meer klaar, al een tijdje niet meer als je rookworst, kippenbouillon en spekjes niet meetelt, want daar maak ik geregeld gebruik van. En moest uw volgende vraag zijn of dat goed lukt, dan is het antwoord ja, zonder een enkel probleem, geen idee hoe dat plots komt want ik heb vegetarische pogingen achter de rug en dat marcheerde van geen kanten, het enige dat ik kon denken was VLEES! Maar nu dus geen enkel probleem.

Maar ... dan zijn er de heerlijke hamburgertjes van de Turkse slagerij, ik durf zelfs niet te denken welke dieren daar allemaal zouden inzitten, de helft bestaat uit knoflook, dus het is nog altijd minder erg dan gewone burgers, daar denk ik dan maar aan terwijl ik zo'n broodje open, volschep met griekse sla en er dan zo'n heerlijk sappig hamburgertje op leg.

*slikt zever weer in*