Les vacances de Madame Zsazsa

Aaaahhh, La Douce France, wat was u weer geweldig!

Na een aantal jaar zonder buitenlandse vakantie vertrokken we vorige week naar het vaste vakantieadres van Tante Hilde.
We kregen een lijstje mee van dingen die in de nabije omgeving te bezoeken waren dus beter voorbereid konden we niet vertrekken.
Daar aangekomen zagen we gelijk dat het dik in de sjakosch was. Tante Hilde en ik hebben dan ook besloten om het adresje geheim te houden zodat wij zeker elk jaar plek hebben.
Sorry.

Maar dat maakt eigenlijk niet uit, want heel Frankrijk staat vol met zulke allercharmanterigste chambres d' hôtes en op een kwartier rijden van al die allercharmanterigste chambres d' hôtes staat het weer vol met kastelen, créperiën, marktjes en al de andere dingen waar Frankrijk mee vol staat.
Echt waar, zo is het in Frankrijk.

En omdat ik dan toch een Frankrijkkenner ben zal ik u eens vertellen hoe een gemiddelde dag er in Frankrijk dan uitziet.

De dag begint net zoals in België met een ontbijt, maar in plaats van trieste boterhammen staat er knapperig stokbrood op tafel. Dat stokbrood wordt bij voorkeur met zelfgemaakte confituur en kaas gegeten, maar opgepast zwangeren! Die kaas is meestal van rauwe melk, daar is hoogstwaarschijnlijk niks mis mee, maar we gaan dat toch maar niet eten.

Na het ontbijt zoek je de grote rieten mand om naar het plaatselijke marktje te vertrekken, heb je nog geen mand dan wordt die aangeschaft op de markt zelf. Gulzige mensen kopen meteen twee manden die gevuld worden met twaalf soorten tomaten, brood, zakjes half gedroogde pruimen, drie meloenen voor 5 euro, doosjes mara des bois aardbeien, wilde perziken, zes soorten worsten, acht soorten kaas (rauw natuurlijk), pikante olijven, olijven met pistou, zongedroogde tomaten en een (achteraf gezien) lelijk plastieken tafelkleed.
Moest je er zin in hebben kan je deze lijst nog aanvullen met allerlei ingewanden of heelder kalfskoppen. Aan u de keuze.
Het is ook verplicht om op elk marktje iets te kopen wat je na de vakantie nooit meer vastneemt of al meteen kwijt bent. In die categorie vallen vooral accessoires zoals kettingtjes en vrolijke hoedjes.

Nu je net een fortuin hebt uitgegeven aan eten is het tijd om nog snel een koffietje te drinken en dan weer chambres d' hôtes-waarts te trekken, is dat geen hongertje dat daar knaagt?
Alle etenswaren worden uitgestald en met grote hompen brood naar binnen gewerkt.

Na het middagmaal is het tijd voor wat rust, de boog kan niet altijd gespannen staan, niet waar?
Bij voorkeur wordt er wat gelezen/gedut aan het zwembad.

De (onzichtbare) kinderen verblijven heel die tijd in het zwembad.

Of spelen boterham.

Maar niet te lang, want er zijn Lijstjes die moeten afgewerkt worden.
We zijn immers op vakantie in Frankrijk en niet in Tunesië.



Vooral kastelen worden er dan bezocht.

Waar achterblijvers salamanders kunnen zoeken in plaats van tienduizend trappen op en neer te wandelen.
Niet dat er niks anders te doen is dan kastelen te bezoeken, vaak zijn er ook prachtige dierenparken in de buurt.

Waar je aan dezelfde kassa je ticket koop, paninni's, crépes en drank besteld én een beker met popcorn, chips en cornflakes krijgt om aan de dieren te voederen. Waarom zouden de dieren in Frankrijk wèl evenwichtig moeten eten als wij het ook niet doen!

In soortgelijke dierenparken zijn er ook tal van kinderactiviteiten zoals een pracht van een go-carparcour (rond een authentieke nep-grot).

En hopen springkastelen.
Omdat het er overal naar de bok ruikt voel je je overal op je gemak.
Allee, de moeite quoi.

Een andere authentieke uitstap is vaak een plaatselijke ambachtsman, zoals hier de glasblazer die ons toevertrouwde dat hij in de vakantie op het eind van de dag meer moe is van zijn kinderen (drie stuks, elk met een skatebord of een fiets) dan van zijn werk.
Uiteraard wordt er een mandje volgeladen met producten van het ambacht in kwestie.

Er zijn ook altijd wat bezienswaardigheden in de buurt, wij bezochten een kanaalbrug.

Dat is een kanaal in een brug, over bv een rivier, maar ik neem aan dat een snelweg ook wel moet kunnen.

Voor degene die het liever wat actiever hebben zijn er tal van leuke activiteiten, van uitgestippelde wandelroutes, over een parcour in de bomen tot een ezeltjestocht.

Zwangeren krijgen gelukkig een karretje met amortisseurs.

Omdat het vakantie is wordt er zo weinig mogelijk zelf gekookt, gelukkig bestaat er over heel Frankrijk zoiets als Marchés des Producteurs. Elke avond verschijnen er op dorpspleintjes van kleine Middeleeuwse dorpjes kraampjes waar de plaatselijke producteurs hun waren verkopen. Schalen vol mosselen, paëlla, escargots en cassoulet. Stapels crépes, frietjes gebakken in eendenvet, zoete en groentetaarten en worsten, satés of hamburgers van koeien die in de plaatselijke weien graasden.

De plaatselijke bevolking komt aanzetten met manden vol bestek, borden, glazen en een tafelkleed, terwijl de ene aanschuift voor een portie cassoulet, staat de andere te wachten bij de mosselkraam en koopt een derde een fles gekoelde wijn voor drie euro bij de lokale wijnboer.
Zwangere blijven zitten om de plaats te behouden en drinken een flesje water. (Maar eten wel het lekkerste eten ooit.)

Tegen het vallen van de nacht gaan er overal lichtjes aan en duurt het niet lang voor het hele dorp op de dansvloer staat. Kinderen incluis.

En dan ineens ben je weer onderweg naar België en zit je -met een licht opkomende depressie- plannen te beramen om te verhuizen.