Elegante poses in de moestuin en een bende beesten

Vorige maand zag u mij al een keer staan schitteren in mijn moestuin.

Ene Natasja D zei toen het volgende: Als je nu de volgende keer je lichaam een tikje draait naar (jouw) links, je linkerbeen wat buigt en op je linkervoetentip staat en dan mooi naar de lens kijkt, ewel dan word je asap een elegante zwangere in de tuin en dan zien we die buik ook in profiel.

Volgens mij bedoelde ze dit (ongeveer, dat met die benen snapte ik niet goed).
Maar het kan niet anders dan juist zijn, want kijk wat een elegante zwangere in de tuin!
Ja, zo komt ge ze niet vaak tegen.

Gisteren, rond de middag viel mijn frank dat ik volledig gehuld was in zelfgemaakte kleding, dus sleurde ik Mr. Zsazsa mee naar buiten voor een elegante fotoshoot.
De rok is er nog eentje uit het rokjesboek, het bloeske stak ik in elkaar voor we vertrokken naar Frankrijk.
Ik wist goed wat ik wou, een simpel lijveke in een zacht tricot stofke dat ik al een eeuwigheid in de kast had liggen. Wat ik was vergeten was dat ik al een paar keer een reep van het zacht tricot stofke had afgeknipt.
Geen probleem.


We knippen gewoon een reep van een ander zacht stofke.
Wat wel tot een frustrerend momentje leidde was de afwerking van de naden. Ik heb namelijk nog altijd een kleine tricotangst te overbruggen, ik ben daar trouwens niet de enige in, vanmorgend las ik nog iets soortgelijks bij de fantastische Vink.
Tricotangst, niet om mee te lachen, maar ik moest mij er wel overzetten wou ik iets voor mezelf maken in deze uitdeinende maanden.
Toevallig postte Eva Maria iets daarvoor een van haar geweldig leuke kleedjes, uit tricot. Ik bekeek alle foto's nauwkeurig en besloot het er dan maar gewoon keihard op te wagen.
Na een uur broddelen aan een (te smal geknipte) reep die als biais moest dienen had ik het wel gehad en stopte alle andere stofkes die lagen te wachten terug in de doos waar ze van kwamen. Een mens mag niet te overmoedig worden.
Dus nu heb ik een lijveke in zachte tricot dat er geweldig uitziet als ik mijn haar loslaat, ik vind dat een goed begin.


De rok, dat is een verhaal van een heel andere orde, neem het a-lijn patroon uit het rokjesboek, teken er onderaan ongeveer 40 cm bij en volg voor de rest de handleiding vanaf pagina 87: klokrok in rekkende stof. Op twee uur is zo'n rok af, koffiepauze incluis. Tante Hilde testte het uit.

Tot zover de zelfgemaakte outfit.
Wat je nog ziet op de foto zijn de schoenen (platte schoenen, ideaal voor alle hurkers) en Nelson, die staat meestal ergens op de uitkijk om katten te spotten.


Tussen de kolen bijvoobeeld.


Hij is er nog altijd niet goed uit wat hij nu precies moet doen als hij er eentje tegenkomt.


En vice versa.


Uit elkaars buurt blijven lijkt me inderdaad niet zo stom.