De moestuin in juni

Juni, maar het lijkt eerder begin mei, véél achterstand dus, die maanden op de zetel liggen met een zwakke maag en een geheel mottig gevoel hebben er duidelijk geen goed aan gedaan. Intussen ben ik beland in het stadium waar knielen niet meteen vlot meer gaat dus ik zie niet veel verbetering in de volgende maanden.
De paadjes zijn ook niet echt wat ik in gedachten had, op het gras kwamen kranten en daarop bladeren en grasmaaisel, en het gras ging dood.
Dan moest er eigenlijk gehakseld hout komen maar dat kwam maar niet, dus gooide ik er zaagsel tegenaan, in de hoop dat het door regen en er geregeld over te stappen een soort van vezelplaten paadjes gingen worden, maar dat blijkt niet echt te werken. Het gras en onkruid is wel verjaagd dus we hebben nog tijd voor een alternatief.


De oorwormhuisjes zijn ondertussen weer ingeschakeld tegen kruipend gespuis. Dit jaar gevuld met hooi, dat hopelijk een jaar langer blijft zitten dan stro.


De haag dan, wel die is helemaal goedgekomen!
Nog een jaar of 25 en ik heb weer een echte haag, maar dan ... problemos, problemos, problemos.

Er is iets met stukken bladeren die weg zijn, de nerven zijn er nog maar het groen is weg, kleine plekjes, maar toch.
En alleen bij de wilde liguster.

Dan is er iets met witte levende pluisjes waardoor de bladeren verkrullen en dit alleen bij de rode beuk.

En dan hebben we ook nog iets poederachtigs op de Spaanse aak, ook maar op twee of drie stuks zoals bij de andere problemen. Ik denk dat het meeldauw is en twee weken geleden kondigde ik nog fier aan dat ik daar he-le-maal geen last van en lap ik heb het al vlaggen.
Iets met knoflookthee, natriumbicarbonaat en zwavel zou redding brengen.

Maar hoe krijg ik de andere dingen dood en wat is het in hemelsnaam.

Gegroet,
Mme Zsazsa, nog steeds op oorlogspad.