Dat papier en die tas

We gaan het vandaag niet hebben over zwanger zijn, laat staan over bevallen, willen we even doen of het allemaal maar een grap was?
(Niet dat ik het nog om te lachen vind)

Bon, over iets anders dus.
Ik moest Katie nog een tas, deze keer eentje voor haar dochter, de opdracht was simpel: Een paarse tas waar een A4 map en een blokfluit inpassen om naar de muziekles te gaan. In ruil breidde ze nog een truitje, want wij hebben een deal.

Normaal maak ik altijd tasjes met een losse voering, maar deze keer ging ik anders te werk, ik naaide per pand de voering aan de buitenstof om dan wanneer alle panden klaar waren de panden aan mekaar te stikken, eens iets anders.
Je krijgt dan zo'n dikkere naad aan de hoeken wat de tas wat meer stevigheid geeft.


De voorkant versierde ik met een solsleutel die ik er met een omgekeerde applicatie op naaide, omdat de stof gewoon katoen is en dus zou gaan uitrafelen streek ik vliesline op de achterkant van de paarse stof, vervolgens een stuk van de blauwe stof tegen de achterkant naaien met een grote steek (want dit stiksel moet weer los) en dan moest die solsleutel er op de een of andere manier opkomen zodat ik er kon rondstikken. Omdat zo'n solsleutel nogal smallekes is en je niet zo goed op donkere stof kan tekenen heb ik een solsleutel afgeprint op dat papier*, uitgeknipt, vastgestreken en voila.
Het is bijna onmogelijk om te zien maar dit is een foto van de fase na het stikken, als je heel goed kijkt zie je een stiksel rond de solsleutel.
Na deze stap verwijder je het papier en knip je op 1,5 mm van het stiksel de stof weg, héél voorzichtig en enkel door de bovenste stof zodat de blauwe stof te voorschijn komt.
Voila een omgekeerde applicatie want het zit er niet op maar het komt van vanonder.

*Dat papier dus, ik ga dat nog eens goed uitleggen want ik krijg over niets zoveel vragen als over dat papier.
Nog één keer, dat papier is de papieren verpakking die rond kopieerpapier zit, dus dat ene grote vel waarin 500 vellen papier in verpakt zijn. (Foto's voor extra duidelijkheid)
Ja?
Wel, als je aan dat papier voelt dan voel je dat er een laagje op één kant van dat papier zit, dat laagje zorgt er voor dat de verpakking waterdicht is, of toch voor korte tijd. Nu wil het toeval dat dat laagje kleeft als je dat op stof strijkt. (met een heet strijkijzer)
En dat is dus heel handig en kan je voor vanalles gebruiken:
-Om een soort van zeefdruk te maken
-Om met je huis-, tuin- en keukenprinter op stof te printen (werkt niet met een laserprinter)
-Om te quilten, dan ga je bepaalde vormen uitsnijden, op de stof kleven en er rond stikken/naaien, een beetje zoals ik hier deed dus.
-Om patronen/applicaties van kleine dingen zeer precies uit stof te snijden, print het patroon dan rechtstreeks af op het papier dat je op A4 formaat geknipt hebt, strijk het op de stof en knip alles door de twee lagen uit.
Voor vanalles dus, wie er nog andere dingen mee doet mag hier altijd een aanvulling doen.

Omdat ik zelf weinig print heb ik iedereen die in een kantoor werkt lastig gevallen met de vraag om alle verpakkingen voor mij bij te houden en geregeld krijg ik zo'n enveloppe in de bus.
Het witte papier is het meest ideaal want de inkt van bedrukte verpakkingen kan soms afgaan op de stof, let ook op met lijmresten op het papier, die gaan zeer moeilijk tot niet uit de stof.

Als je niet aan dat verpakkingspapier kan geraken kan je net hetzelfde doen met freezerpaper, werkt op net dezelfde manier, maar dat kost geld en kan je alleen in gespecialiseerde handwerkwinkels kopen.

Voila, nog maar eens voor u uitgelegd.
't Is dat ik toch niks beter te doen heb.