Liefste Mams en Paps,

Ik dacht zo bij mezelf: straks verjaar ik en dan zit het hier vol met taartetende en koffiedrinkende mensen terwijl er buiten -ocharme- vogeltjes keiveel honger en dorst zitten te lijden.
En ik, en jullie maar boefen.
Dus, dacht ik -vermits ik toch al keiveel speelgoed heb- als ik nu eens iets krijg, waar de vogeltjes ook iets aan hebben.
Dat dacht ik dus.

En toen dacht ik: Goh, aan wie zou ik dat kunnen vragen?
Niet aan mijn ouders, want die hebben twee jaar geleden al een poging gedaan en dat was toch maar een heel tijdelijke bedoening, zeker toen ik er eens tegen geduwd had.

Dus toen kwam ik bij u terecht, lieve Paps, want wie kan er beter dan u dingen in hout maken?
Sinterklaas een beetje want die maakte mijn keuken die bij jullie geleverd werd, maar even later maakte u wel mijn werkbank waar ik nog steeds heel tevreden over ben, want zo'n dingen mogen ook wel eens gezegd worden vind ik.
Maar om nu een lang verhaal even in te korten zou ik u graag mijn plan vertellen.
Als we nu eens samenwerken -want u weet dat ik van werken niet vies ben- u zaagt de planken, boort de gaten en ik assembleer met de hamer en nagels van op mijn geweldige werkbank.
Ik had zo gedacht aan wat afvalhout, zoiets dat toch in de weg ligt. Om zakjes aan op te hangen had ik aan van die houten tsjoepjes waar Ikeameubels mee in elkaar worden gestoken gedacht, ik wil die dingen gerust in de gaatjes duwen, ik zit daar echt niet mee in.
Op één plank zou ik wel een dwarsplankje moeten kunnen kloppen om een schaal met water op te zetten, ik heb dat nu links onderaan getekend, maar op een andere plaats mag natuurlijk ook.
En als laatste dacht ik nog aan een zeer specifieke manier om appels vast te maken, wij hebben zo van die ijzeren satéstokjes, als u nu een gaatje recht door zo'n plank boort dan kan ik op die manier een appel vastpinnen, voor de merels, want die eten dat graag.
Dat was eigenijk alles, ik heb nog wel wat plannen, apennootjes aan een touw rijgen bij wijze van slinger en zo, maar daar hoeft u niks voor te voorzien, dat doe ik allemaal wel zelf.
Zo.
Dat was het.

Vriendelijke groeten van uw kleinkind,
Jef