Mme Zsazsa schrijft, tekent & vertelt: 01-10-2014

Die zwangere met haar hond

Dag mag je dus nooit doen met een hond die kak eet.
Dat doet hij inderdaad nog steeds.
Poerten ook, maar ik ontdekte misschien wel waarom; het beest blijkt gaarne aardperen te eten en weet waar ze te vinden zijn.
Dus ik kan u allen melden: Het aardpeerseizoen is van start gegaan! En het zijn er schoontjes!

Maar alle andere ~~irritante~~ puppy-eigenschappen beginnen wat af te zwakken. Toen ik begin deze week uitsliep en het beest alleen beneden was had hij alleen maar op de vensterbank naar buiten zitten staren.
Daarbij had hij wel twee bloempotten uitgekieperd over de zetel, maar hey, ik kon terwijl wel uitslapen.

Ik heb er dus alle vertrouwen in dat het nog allemaal goed komt tegen dat ik moet bevallen.
Dat is toch nog een paar weken, moest u het zich afvragen.
Ondertussen wandelen we nog elke dag, werken we nog een beetje aan een moestuinspecial voor een magazine en een kalender voor een krant en kijken we uit naar de boekenbeurs.
Bevallen schiet er voor de moment nog over, daar denk ik nog niet aan.
De kinderen daarentegen, die zien het volledig zitten. Ze gaan erbij zijn zeggen ze en dan gaan ze zeker en vast zwijgen. En ze gaan zich ook gedragen, echt wel en als ze toch vervelend zouden zijn dan gaan ze zelf wel naar hun kamer.
Uhuh.

Augurkpotlampen

Pinterest staat er vol mee, daar staan ze bekend als Mason Jar Chandelier.

Als er van de mason jars geen lampen gemaakt worden dan worden er hippe drankjes uit geserveerd, slaatjes in meegenomen of heel erg lelijke tafeldecoratie mee gemaakt.

Mason jar is een verzamelnaam voor bewaarpotten met een schroefdop vernoemd naar de uitvinder ervan John Landis Mason. De potten zijn vooral heel bekend in Amerika en de meest populaire mason jar is van het merk Ball. Door zijn vintage uistraling is deze jar een grote bron van inspiratie voor bloggers, doe-het-zelvers en inmakers.
Aldus MasonJar

Toen een vriendin op zoek was naar verlichting voor boven haar cozy window nook in de woonkamer, zei ik dan ook: Ow, dan maak je toch van die supercoole Mason Jar Chandeliers, joh! Laten we dat samen doen, supergezellig. Ik had trouwens net zin in iced coffee met zo'n rood met wit gestreepte rietje. Oh my god, really cool!

Omdat de vriendin way cooler is dan ik kocht ze échte mason jars, ik zou gewoon in mijn kelder zijn gedoken of wat potten augurken hebben soldaat gemaakt.
Voor de rest hadden we nog lampfittingen en snoeren nodig. Je kan dat in zijn geheel in een doe het zelf zaak kopen (dan zijn ze meestal lelijk en plastiekerig wit) of mooie fittingen kopen en apart snoer bestellen. Het adres is daar al jaren de snoerboer voor. Allen daarheen! (Ook voor de kooldraadlampen en de fitting)

Het in elkaar zetten van zo'n lamp is echt really easy, je moet er eerder voorzichtig dan handig voor zijn.

Stap 1
Draai het deksel van de pot en teken de omtrek van de fitting in het midden van het deksel af.
Maak op de omtrek van deze cirkel met behulp van de hamer en spijker gaatjes. Laat eerst wat ruimte tussen de gaatjes en maak er dan steeds meer tot je de cirkel er kan uitduwen.
Maak ook wat extra gaatjes zodat de warmte weg kan.

Stap 2
Duw de fitting zonder schroef door het deksel en draai de schroef er weer op zodat het deksel vast zit.

Stap 3
Draai de lamp in de fitting, laat de lamp voorzichtig zakken in de pot en draai het deksel toe.

Je Mason Jar Chandelier is now ready!

Luiertime baby

Foto: Tante Hilde
Wat een plaatje, een mens zou er toch voor naar de herbruikbare luierwinkel rijden.
Dat deed ik de voorbije twee keer niet. Komt omdat ik gierig ben.
Ik deed wel telkens een paar pogingen met tetradoeken/spons/strikluiers van de Hema (verkopen ze niet meer)/fleece/en dan toch een paar aangekochte overbroekjes.
Uiteraard draaide het op niks uit.
Gierigheid leidt wel vaker tot mislukkingen.

Maar een paar maand geleden vroeg de immer sympathieke mevrouw van op de foto of ik iets kon doen met haar luiervoorraad. Bwa, zei ik, ik wil dat wel eens proberen anders.
Kassa kassa, met twee grote zakken vol luiers reed ik wat later naar huis.
Het toeval wou dat er wat later nog iemand van haar luiers vanaf wou. Krak dezelfde. Kassa kassa ding ding!

En toen had ik plots zestig van deze luiers. Zestig luiers, dat geraakt van zijn leven niet op een foto. Zestig luiers, dat is genoeg om een ecologische crèche te beginnen. 60 seg!

Zestig luiers krijgen, dat betekent niet moeten nadenken over welke luiers nu de beste zijn, of je nu de duurdere all-in ones zou nemen, of toch maar beginnen met de goedkopere strikluiers, en welke maat je dan best pakt en of die meegroeiluiers wel echt meegroeien. Niet moeten twijfelen, niks uitgeven en toch eindigen met voor meer dan een jaar luiers. Some people have all the luck.

Het blijken dan ook nog eens wreed handige luiers te zijn. Zoals te zien op de bovenste foto is het geen dik pak maar een luier die vrij snel te drogen is. Iets minder belangrijk als je over zoveel luiers beschikt, maar toch.

Voor 's nachts (of bij grote plassers) zitten er nog extra inleggers bij.

En daar bovenop kan je dan nog eens een zacht velletje leggen, handig om het zootje zo in het toilet te kieperen zonder je handen vuil te maken. Is er alleen geplast dan was je het velletje mee uit en kan je het hergebruiken.

En dat vouw je dan allemaal dicht (bij kleine babytjes plooi je de bovenkant van de luier de eerste maanden nog een stuk om, maar daar ook nog een foto van trekken zou ons te ver leiden.)
De meeste luiers sluit je met velco of drukknopen, maar deze niet, er moet toch nog een waterdicht overbroekje over en dat houdt het hele handeltje wel op zijn plaats.

Zoiets dus, een overbroekje.
Daarvoor alleen doe je het toch?
Hoe ontzettend schattig!

In plaats van de vorige overbroekjes kan je ook kiezen voor een wollen exemplaar, die maak je -na aankoop- eerst waterdicht door ze een nachtje te laten weken in water met lanoline. Wollen overbroekjes, ik vond dat vroeger zo foempig.
Maar nu ineens zo schattig.

Als je nog niet mee was moet je dit eens zien.
Aaahhh, ook een wollen overbroekje.
Voor deze broekjes gebruik je best luiers die je wel kan sluiten, zoiets dan.
(Zijn die niet nog veel schattiger met dat gekleurde randje?)

Maar waar ik nu echt enthousiast van werd was van dit, die allerschattige overbroekjes kunnen ook zonder luier gebruikt worden, maar gewoon met twee of drie inleggers.
Dat bestond 9 jaar geleden allemaal niet mensen!

Tot zover mijn luierverhaal dat nog helemaal moet beginnen.
Maar dan, een paar dagen geleden vroeg ik op mijn facebookpagina of er tips of vragen waren omtrent luiergebruik, dat ik het dan allemaal eens zou navragen of opzoeken, dat bleek nogal mee te vallen, maar ga vooral eens lezen, er staan heel nuttige tips tussen.

De kostprijs en het milieu
Ik heb verschillende pogingen gedaan een vergelijkend kostenplaatje te maken, maar het kwam altijd op hetzelfde uit, op een jaar tijd zijn herbruikbare luiers al een stuk goedkoper dan wegwerp. Ook de milieuimpact is niet te vergelijken, het produceren en de afbraak van plastiek is veel vervuilender dan het maken en veelvuldig wassen van katoenen luiers. Google zelf maar eens, je vindt nergens een tabel waar (zelfs de goedkoopste wegwerpluiers) er als de beste koop uitkomen. En zo'n herbruikbare luier kan natuurlijk voor meerdere kinderen gebruikt worden. Dan is er al helemaal geen vergelijk meer aan natuurlijk.
Het enige wat wel blijft is de eerste aankoop, als je niet zoveel chanse hebt gelijk ik dan moet je in een keer wel wat geld op tafel leggen. Maar veel gemeentes geven een premie en waarom zet je geen luiers op je geboortelijst? En dan zijn er nog de tweedehandssites en allerlei groepen op facebook waar je ze soms gratis krijgt.

Kan ik nog verder gaan?
Ja zeker, er zijn namelijk ook herbruikbare billendoekjes!
Die kan je kopen, zelf maken of je gebruikt gewoon de tetra washandjes van de Hema.

Handige sites en winkels
-Klein Spook, Elisabeth heeft ontzettend veel ervaring en werkt samen met een aantel consulentes die het allemaal met plezier expliceren ergens in jouw buurt. Kijk zeker eens op de site, er blijven geen vragen onbeantwoord.
-Doekjes en broekjes werken ook met consulentes en hebben een winkeltje in Leuven.
-De luierhoek, een informatieve site door enthousiaste ouders met een kleurrijk aanbod.
-Spulletjes voor spruitjes
-Maaike van Maaikes ecologische buurtwinkel in Borgerhout weet er ook alles van.
-Monsters en pinguins, een winkeltje in Westerlo verkoopt er ook.

Patronen om zelf te maken
Made by rea

Voila, en nu is het aan u, vul vooral aan!

De nabeschouwing.

Luiers, drie weken later.

Komaan hé mannekes, het zijn de leste!

Aan het begin van de zomer leerde ik van Dorien een simpele tomatensaus maken, ideaal om te bewaren als passata.
Gaandeweg voegde ik vanalles toe en nu, aan het begin van de herfst is het mijn favoriete pastasaus.
De basis blijft tomaten (de leste uit de seir) en dat vul ik aan met rode paprika's, aubergine's, pepertjes, ui, knoflook, oregano en tijm.
Alles goed door elkaar husselen met wat olie, peper en zout en dat gaat dan allemaal een dik half uur in de oven op 200° of tot de groenten een schoon bruin randje hebben.

En dan - el grando truco- kap ik alles in een (punt)zeef die in een diepe kastrol hangt.

En dan maar mixen!
Op het eind heb je alleen nog maar wat groenteprut over. Daar is niks mis mee, je zou die saus ook zo kunnen mixen, zonder zeef, maar nu heb je wel geen vellekes, vezeltjes, harde tijmtakjes en tomatenzaadjes in je saus.

Ziet ne keer af!
Wat een schoon smooth sauske.
En geen kind dat vermoedt dat er *ril* aubergine in zit. Maar net die aubergine zorgt wel voor een diepere smaak en de paprika's en uien zorgen dan weer voor iets zoets en ga zo maar door (ik zit niet in de reclamebranche, da's duidelijk).

Heb je waterachtige tomaten dan kan het eindresultaat wat dunnetjes zijn, maar dan zet je alles nog even op het vuur terwijl de pasta staat te koken.
Met de ovenschaal van op de foto (van 40 op 25 ongeveer) maak ik zeker voldoende saus voor 500 gram pasta.
En daar dan wat parmezaan over.
Mmm hemels!

De hurker en haar hond

Niks speciaals hier, ik ben nog altijd zwanger en we hebben nog steeds een puppy.
Dat laatste is misschien toch wel een beetje speciaal, want tussen deze zin en de vorige ben ik voor de 18de keer vandaag moeten rechtstaan om in te grijpen.
Deze keer was Nelson dear het crème-glace-bakske met water aan het omkappen.
In de keuken.
In een doos crème-glace kan 2 liter water.
Maar het had ook iets anders kunnen zijn, zoals bijvoorbeeld voor de 25ste keer vandaag het schapenpelske -dat ondertussen verschillende kale plekken vertoont- weer op de zetel leggen, een niet nader genoemde hond van de vensterbank pakken, een stoel terug op zijn plaats zetten nadat hij door heel het huis is getrokken aan het kussen, een onderbroek die zo net nog op het wasrekje hing afpakken en dus waarschijnlijk ook het desbetreffende wasrekje weer rechtzetten en voor de (als ik chanse heb) tweede keer de was ophangen, onderweg daar naartoe moeten uitwijken voor een omgekapte bloempot, drie borstels en een hondenmand die bij een vorige inspectieronde nog keurig op hun plaats stonden of de allerfavoriet, onder luid gebrul een plassende hond naar buiten jagen. Dat plassen is dan niet omdat ik vergeet geregeld naar buiten te gaan voor een enthousiast bejubeld plasje, neen, dat is een van de 'tussendoorplasjes'.

En tegen dan is het ongeveer middag.
En dan hebben we al gewandeld.
Over dat wandelen trouwens, wie heeft er ooit beslist dat een puppy maar vijf minuten per maand dat hij oud is mag wandelen?
3 maand x 5 munuten = 15 minuten wandelen
Daar wordt deze puppy niet bepaald moe van, mensen.

Het lijkt wel alsof deze hond mij voortdurend de boodschap wil geven: Nelson verveelt zich, DOE ER IETS AAN VROUW!

Ziet ge het, hoe hij kijkt?

Oh en als we gaan wandelen moet hij trouwens altijd aan de leiband.
Doe ik het niet duikt hij gelijk de kant in om daar de eerste de beste drol op te vreten.
Of dat nu van een andere hond of een koe is.

En zo kan ik nog wel een eindje doorgaan.

Nadat Mr Zsazsa steeds bleef scherpstellen op de kolen in plaats van op mij zag ik mij genoodzaakt een andere fotograaf in dienst te nemen.