Al een geluk dat ze niet Hannelore heet.

Maar gewoon Sien, S I E N, vier letters en dus niet H A N N E L O R E, negen letters, ooit al eens negen letters moeten vaststikken tegen de tijd? Ik vond vier al stresserend met de warme adem van Kerygma (zeven letters, ook niet om te lachen) in mijn nek.
Maar ik deed het mezelf aan, een tijdje geleden deed ik een oproep, wat zou jij wel willen hebben door mij gemaakt, Kerygma stuurde een mailtje met de vraag of ik een bewaarzak kon maken voor haar toekomstig petekindje.
De bedoeling is er dinges in te bewaren gelijk haar en navelstreng en ziekenhuisbandje, maar ook kaartjes en foto's en echo's enzo. Ik dacht misschien verschillende zakskes ook, met een opschrift van wat erin hoort.

Ik vond dat wel een tof idee, Kerygma, Lien en ik waren samen zwanger, Kerygma al wat zwangerder dan ik, en Lien had amper een buikje toen Abel geboren werd, maar toch zo samen zwanger zijn dat doet wel iets.

Ik heb lang en veel gezaagd tegen Lien over dat overtijd gaan, ze had er ook ervaring mee en pepte me wat op als ik de inleiding zag naderen, met Kerygma wisselde ik ervaringen over hoogzwanger zijn uit, zoals ze me eens mailde:

Ik ben dus nog NIET bevallen. En de baby is NIET ingedaald. En ik heb GEEN opening.

Meer is er op sommige dagen gewoon niet te vertellen hoogzwanger zijnde. Uiteindelijk is ze toch bevallen en ik ook, bijna een maand later.
En nu zagen we over snot en moe zijn en reutelende baby's.

En plots zag ik dit verschijnen:



En ik had (uiteraard) nog niks gedaan.
De stof stond in een doos te wachten op mijn naaitafel, opgestuurd door Keryma, die hoogstwaarschijnlijk nooit eerder in een stoffenwinkel was geweest. Ik had er van ver eens in gekeken, om het nog wat te verdringen.


Twee dagen later was het af, 16 zakjes babysentiment.
En dan stond dat hier te wachten, nog tien dagen lang tot ik dit sms'je kreeg waar nog net geen START! bijstond.

Ze is geboren. Een flink meisje, Sien. Ze stellen het allemaal goed!

Oef Sien dus.
En niet Hannelore.

Proficiat Lien!!