Het is niet omdat je een tuin hebt dat je avondmaal dagelijks uit die tuin komt.
Ook al laten sommige mensen dat soms zo uitschijnen.
Zonde wel natuurlijk want al dat eten staat daar, kant-en-klaar, als ware het de super-versafdeling van de Carrefour.
Ik dacht, ik doe eens een effort, zolang mogelijk avond eten uit de tuin, met zo weinig mogelijk dingen uit de supermarkt.
Een wedstrijdje met mezelf, makkelijk natuurlijk, want zo goed als alles staat deze moment van het jaar in de moestuin.
Maar toch, soms heb je gewoon keihard goesting in champignonnen bijvoorbeeld. Ik zeg maar iets.
Zie hier het resultaat na twee weken.
Twee keer kwam deze pasta op tafel, verzot ben ik er op, ook al was ik er op het eerste zicht niet weg van, platgekookte courgettes ... niet echt iets wat in mijn top tien zou staan. Maar lekker man, lekker! Het recept is van Dorien, en zelf stelt ze er geen pasta bij voor, maar ik had zin in pasta en dacht: Ach, ik ga het gewoon eens proberen, als het vies is dan vis ik de pasta er wel van tussen. Niet dus, score!
Op de vorige foto zitten er nog wat extra groenten bij, rode biet met geroosterde komijnzaadjes, olie en citroensap, ook al zo'n hit, keilekker is dat met die zaadjes.
We zitten dus op twee pakken spaghetti en een stuk parmezaan, voor twee dagen eten, voor 5 man.
Als ik dat hier zo bekijk dan staat er wel vaak pasta op het menu, natuurlijk want dat is dan ook keilekker!
We aten dus nog pasta, deze bv met kool, noten en citroen, ook al een recept van Dorien.
En deze, met venkel.
Na vier dagen zitten we op vier pakken spaghetti en een groter stuk parmezaan, twee citroenen en een half potteke room.
Nog een keer pasta, lasagne deze keer, met een vulling van ricotta en kruiden en tomatensaus (de tomaten eerst grillen in de oven en dan mixen) met allerlei groenten, kleingesneden en bruingebakken. Het stond nog niet echt op punt, maar ik ben er bijna.
We voegen nog 9 lasagnebladeren en een potteke ricotta aan de lijst toe.
Tijd voor iets anders, aardappelen!
Aardappelpuree met bladkool, een veggieworst (met mosterd, anders is er helemaal niks aan) en ajuinsaus om het gebrek aan vleesjus goed te maken. Het is er heden ten dage niet echt het weer voor, maar het heeft toch gesmaakt.
Rijst dan, biryani.
Ooit bejubeld op deze blog, nu maar mild gesmaakt omdat ik in plaats van lekkere basmatirijst saaie langkorrelrijst van uncle ben's gebruikte.
Maar zo'n zonde seg. En daar kijkt ge dan een hele dag naar uit.
Nog eens rijst, risotto.
Risotto met tomatensaus, niet echt een succes, ik vergeet altijd dat ik tomatensaus alleen maar lekker vind met puree of pasta.
Maar nog meer pasta had er over geweest.
De rest is wel een van mijn favorieten, een hoop verschillende dingen op een bord. Er zat ook nog een potje knoflookmayonaise bij, om al die lekkere geroosterde groenten in te duwen, jummie.
De favoriet kwam nog eens terug, met weeral mais -oh hoogtepunt uit het seizoen!
In plaats van rijst zat er nu quinoa bij, roodgekleurd door de bietjes, geweldig receptje uit het moestuinboek.
Wat er zeker in het rijtje hoort is soep, en wat is de allerlekkerste soep (ook al ziet ze er zo niet uit en heb ik het proberen te verdoezelen met tekst)?
Minestrone!
Juist!
Kilo's groenten gaan daar in, en dan nog juist afwerken met een beetje parmezaan en ik ben ondertussen al de tel kwijt van de aangekochte goederen, maar dat stuk parmezaan is wel ongeveer op nu.
Ah, een hoofdbestanddeel dat helemaal uit de winkel komt, linzen!
Maar dit was geen avondeten, maar middageten voor mij alleen, dus eigenlijk telde het toch al niet.
Wel lekker anders.
Linzen, heeft al iemand dat uit zijn hof gegeten?
En om af te sluiten, het nagerecht, appels uit de tuin van de buren met bovenop deze crumble.
Niet slecht, niet slecht.
En straks bij de bomma kroketten met pekes en erwtjes en gebraad, ook niet slecht.
Mme Zsazsa eet tien dagen uit de tuin
Labels: Granensalades, Koken, Maaltijdsalades, Nagerecht, Pasta, Soep