Ik heb een haat-liefde verhouding met ratatouille, als ik er aan denk dan heb ik er nooit zin in, maar als ik het gemaakt heb dan eet ik de halve kastrol leeg terwijl het nog aan het pruttelen is.
Dat komt waarschijnlijk omdat ik ooit geconfronteerd ben met ratatouille uit blik of grootkeukens of zo.
Ik maak het ook iets anders dan normaal want ik vind paprika met vel waarlijk niet te eten, en gaargestoofde aubergine is ook maar half zo lekker als gegrilde, dus als ik veel tijd heb dan gril ik de aubergine, de paprika gril ik altijd.
Er zijn waarschijnlijk ook vaste hoeveelheden maar ik neem van de groenten die ik het liefst eet het meest.
Nodig 4 personen:
-2 rode parika's, gegrild en ontveld, op deze manier, de normale dus.
-2-3 kleine courgettes, in de lengte in twee, zaad verwijderen met een koffielepeltje en dan in plakken van 5 mm.
-1 niet te grote aubergine, in de lengte in twee dan in plakken van 5 mm, eventueel bestrooien met zout en laten uitlekken en afspoelen en dus eventueel gegrild tot hij zacht is en er streepjes op staan.
-1 grote rode ui, in ringen
-4 grote tomaten, of een brik tomaten in stukjes
-2 teentjes look, geperst
-verse basilicum en peterselie, gesnipperd
-zout en peper
-1 tl korianderzaad
-Fruit de ui in olijfolie tot hij zacht is.
-Voeg de courgette en aubergine toe, als je de aubergine grilt voeg deze dan pas op het eind toe.
-Laat de groenten wat sudderen tot de courgette zacht is, voeg olijfolie toe als het aanbakt.
-Voeg de paprika, knoflook, koriander en tomaten toe en laat een half uurtje pruttelen.
-Voeg nu de aubergine toe als je hem gegrild hebt.
-Zet het vuur af, laat wat afkoelen, kruid met peper en zout, strooi de basilicum en peterselie erover en dien op.
Lekker met krokant brood en een slaatje, rijst, vlees of wat koude kip.
Vooral lekker recht vanuit de pot met een glas wijn.
Ratatouille
De logé, het einde
Net toen we dachten, we blijven ermee zitten, kreeg ze acuut heimwee.
De Jef blijft vermoeid achter.
Vraagje:
Gaat elk kind door de "Maar eigenlijk hé, maar eigenlijk ....-fase?"
Want dan leg ik nu al een kostschool vast.
De logé dag drie
1. Lunchen in de tent, 2. Roden-bieten-mond, 3. Doe eens een Maori
De tent blijft het hem doen.
Op logement
1. In de tent, 2. Fietsen, 3. Outdoortekenen, 4. Hinkelen
De dochter van Ons Huismoeder is op logement, niet voor altijd, maar toch voor nog een paar dagen, dixit de dochter.
Tijd voor wat meer kinderactiviteiten ipv peuterdingen, meer daarover in de volgende dagen.
Vandaag beperkte we ons tot mijnen hof en straat. Hinkelen, wat tekenen, een beetje fietsen en een tent maken.
Als kind al vond ik het leuker spelen in een zelfgemaakte dan in een echte tent, dus maakte ik een hedendaagse versie, een oude opengescheurde donsovertrek over de wasdraad, wat haringen van een echte tent knal door de overtrek, een picknickdeken van de Hema en wat vlaggetjes om het een kleur te geven. Voila klaar.
Mijn wasdraad gaat van een boom naar een speeltuig, dus laat geen echte wasdraad je niet tegenhouden, heb je alleen maar een terras leg het laken dan vast met wat boeken of iets anders zwaars, geen excuus, iedereen aan de tent!
De Pingupasta, de ideale picknickpasta.
Een tijdje geleden gingen we met een paar vriendinnen eten bij "Pingu" (er bevindt zich trouwens ook een "Kermit" in mijn vriendenkring) en zij toverde deze pasta op tafel.
Ik -die alleen maar dingen kookt uit kookboeken- moest en zou het recept loskrijgen. Maar Pingu beweerde bij hoog en bij laag dat er geen recept was maar dat het een kwestie was van alles wat je lekker vindt samen gooien.
Kijk, dat vond ik een ware revelatie.
Hoe gedurfd en al.
Sindsdien heb ik regelmatig ook wat dingen samengegooid en soms is dat best lekker ja, maar deze pasta, de Pingupasta is toch een uitblinker in het genre. Ik maak telkens een driedubbele portie, één portie extra omdat de pasta geweldig lekker is en ik blijf eten en één extra portie voor de dag nadien, want dan is hij zo mogelijk nog lekkerder. En geloof me, hij is lekker, ontzettend lekker!
Ik heb de moeite gedaan om alles zo minutieus mogelijk op te schrijven, dus nu is de Pingupasta een echt recept.
Er zijn twee versies van dit gerecht, de Pinguversie, dat is met zoveel mogelijk kant en klaar gekochte ingrediënten en de Mme Zsazsa-strebers versie. (de tweede versie is ook goedkoper, dus misschien de Gierige-Mme Zsazsa-Strebers-versie)
Het gaat alsvolgt:
(4 porties)
-400 gram penne
-Een dubbele kipfilet (Pingu zegt: Koop een kleine, gebraden kip)
-150-200 gram ontbijtspek (Pingu zegt: Koop gebakken spekjes in de Delhaize)
-2 paprika's (Pingu zegt: Koop gegrilde, ontvelde paprika's)
-Potje zongedroogde tomaten op olie
-Pijnboompitten
-1 el bieslook, gesnipperd
-1/2 el dragon, gesnipperd
Vinaigrette:
-2 el mayonaise
-1 kl mosterd
-2 el olie van de gedroogde tomaten
-Grill de paprika's op de gaspit of onder de grill tot ze zwart zien en stop ze dan in een kom bedekt met plastic folie.
-Snij de tomaatjes in de helft
-Wrijf het vel van de paprika's, haal het binnenste eruit en snij ze in reepjes, doe ze in een grote afgedekte kom samen met de tomaatjes.
-Kook de penne.
-Bak de kipfilet.
-Snij de reepjes spek in vier en bak ze krokant.
-Giet de pasta af en doe het bij in de kom, net als de uit elkaar getrokken, of in stukjes gesneden kip en de spekjes.
-Rooster de pijnboompitten in een pan zonder vetstof.
-Meng terwijl de mayonaise met de mosterd en olie.
-Doe de pijnboompitten samen met de gesnipperde kruiden en de vinaigrette bij in de kom en meng alles goed.
Pingu en Mme Zsazsa zeggen: Laat het u smaken!
Een toille cireën Nijntje
Ik kocht een paar weken geleden een Nijntjeszakje voor Jef, maar eigenlijk feitelijk wou ik dat zelf gebruiken. Daar kwam niks van in huis uiteraard, dus heb ik er zelf maar een gemaakt, met meer plaats voor boeken en allerlei andere noodzakelijkheden.
Links het originele zakje, daarnaast de tekening van Nijntje die ik overnam van het zakje, ik knipte Nijntje eerst volledig uit in één stuk toille ciree en dan nog eens de mouwtjes, ogen en mond. Alles is eerst gelijmd en dan gezigzagd op het zakje. Dat zakje is volgens dit model gemaakt, maar zonder de hengsels. De tas zelf is ook uit toille ciree en de binnenkant is een katoentje dat ik kreeg van Thea.
De moestuin in juli, over mijn liefde voor de vruchtwisseling.
Goh, dit gaat lang worden.
Wel, ik sprak in mei over "mijn liefde voor de vruchtwisseling" en nu pas heb ik de moed gevonden om er eens over uit te wijden, want het is wel heel lang en saai.
Vruchtwisseling is niet uit mijn brein ontsproten, maar wordt al véél langer toegepast (remember het drieslagstelsel?) en nauwkeurig genoteerd door de mensen van Velt. Al de groenten worden in groepen ingedeeld, die groepen worden bepaald door het soort bemesting, de grondbewerking en de familie waartoe ze behoren, want je mag geen twee jaar na elkaar dezelfde familie op één perceel hebben.* Die groepen moeten dan weer in een bepaalde volgorde op elkaar volgen want sommige groenten laten een goede bodemstructuur na en andere niet. De planten die makkelijk door onkruid overmand worden worden afgewisseld met planten die goed het onkruid onderdrukken. Groenten die veel stikstof nodig hebben volgen op groenten die veel stikstof afscheiden. Enzovoort en zo verder.
Nu klinkt dat allemaal heel ingewikkeld maar omdat alles zo nauwkeurig beschreven staat in het naslagwerk van Velt moet jezelf eigenlijk niet meer nadenken maar gewoon toepassen. Dat houdt in dat je een aantal perken van gelijke grootte maakt en de gewassen die je daarop teelt jaarlijks doorschuift.
Dit is mijn schema, ik heb maar plaats voor vijf perken en één perk voor doorlevende gewassen. Heb je meer plaats dan kan je ook nog een perk voor aardappelen voorzien, wat ik zeker ga doen als ik mijn moestuin verhuis want niks is zo lekker als nief pattatekes, toch? De aardappelen komen dan tussen de wortelen en de peulvruchten.
Dit is jaar één, jaar twee komen de bladgewassen op het perceel van de koolgewassen, de koolgewassen gaan naar het perk van de peulgewassen, de peulgewassen gaan naar het perk van de wortelgewassen die naar het perk van de vruchtgewassen gaan enz. Alles schuift één plaats omhoog dus, dit jaar na jaar na jaar.
DE VERSCHILLENDE GEWASSEN
Groep 1: De koolgewassen
Koolgewassen hebben hele vruchtbare grond nodig, dus moet je elk jaar dit perceel veel compost geven. Kolen worden vaak niet zelf gezaaid maar als plantgoed gekocht, broccoli, spruiten en chinese kool zijn (volgens mij) wel makkelijk op te kweken uit zaad. Voorbeelden van koolgewassen: Rode-, witte-, bloem- en Chinese kool, spruitjes, broccoli, raapjes, radijzen en raapstelen.
Groep 2: De bladgewassen
Bladgewassen moeten eigenlijk geen apart perceel hebben doordat ze allemaal tot verschillende families behoren én verschillende compostbehoeftes hebben. Je kan dus gewoon de sla bij de kolen, de veldsla tussen de erwten en de rucola naast de wortels zetten. En je kan bladgewassen ook als voor-en nateelt zetten. Maar omdat ik elk jaar prei en Nieuw-Zeelandse spinazie zaai heb ik een bladgewassenperceel vandoen. Over het algemeen hebben bladgewassen veel compost nodig. Voorbeelden van bladgewassen zijn: Alle soorten sla, zuring, prei, andijvie, postelein, spinazie, warmoes, selder en kervel.
Groep 3: De vruchtgewassen Vruchtgewassen hebben ook een vruchtbare grond nodig, dat mag vaak ook (verteerde) stalmest zijn. Redelijk wat vruchtgewassen moeten in een serre gekweekt worden, de vruchtgewassen die met gemak buiten geteeld kunnen worden zijn: pompoen, courgette, sommige tomaten en maïs. Ik heb ook al aubergines, paprika's en pepers gehad, maar door gebrek aan maanden zon smaken ze nooit zo zomers als zou moeten.
Groep 4: De wortelgewassen Wortelgewassen groeien zonder compost, ze halen de restjes van de vorige jaren uit de grond en dat is voldoende. De grond moet wel diep losgemaakt zijn, anders krijg je korte wortelen. Om de wortelvlieg te vermijden worden wortelen altijd in combinatie met gewassen uit de lookfamilie gezaaid, zaai dus een rijtje wortelen naast een rijtje look/ui/sjalot. Voorbeelden van wortelgewassen zijn: wortelen, pastinaak, venkel, schorseneer, rode biet, ui en knoflook.
Groep 5: De peulgewassen
Peulgewassen hebben geen compost nodig maar laten wel een rijke grond achter en zijn dus de ideale voorteelt voor de kolen die het jaar nadien opstaan. Voorbeelden van peulgewassen zijn: erwt, peul en boon.
Nog wat rest
-Alvorens beginnen te bemesten kan je beter eerst je grond laten testen, want de ene grond is de andere niet en op sommige gronden kan je al beter niet beginnen aan bepaalde gewassen wegens een te hoog teleurgesteld-worden-gehalte.
-Een ideaal perceel is 120 cm breed en langs alle kanten bereikbaar zonder dat er op het perceel moet gestapt worden. Waar mijn moestuin is was vroeger gazon en ik heb het gras op de paadjes tussen de perken laten staan, dit was eigenlijk niet zo'n goed idee want het is nogal onhandig om tussen de perken het gras af te rijden.
-Je kan ook een extra perceel houden voor de doorlevende gewassen zoals asperge, aardpeer, kardoen, artisjok en/of kruiden.
-Hou je teeltplannen goed bij, schrijf telkens op wat er goed en minder goed was, zo krijg je met de tijd een teeltplan dat je jaarlijks kan gebruiken en moet je niet telkens je hoofd breken over hoeveel courgetteplanten en waar je de venkel zaait. Zo zet ik na mijn eerste moestuinjaar nog maar twee courgetteplanten, zaai ik meer schorseneren want die kan je gewoon laten zitten en heel de winter van eten, zaai ik de peulvruchten niet allemaal in mei, maar beter verspreidt over de lentemaanden en hou ik nog een plaatsje over voor de Chinese kool ipv alles vol broccoli te zetten.
-Maak ook een tabel met wanneer welke groente te zaaien/uitplanten met hoeveel plantafstand en welk soort bemesting, zo kan je sneller zien wat je op die moment moet zaaien. De kalender van Velt (gratis) is ook handig.
-De aandachtige lezer heeft dus gemerkt dat er geen bemesting van buitenaf of vergif gebruikt wordt, goed opgelet, dit is nl ecologisch tuinieren, wanneer je de vruchtwisseling goed toepast en dus geen groente jaarlijks op dezelfde plaats zet moet je ook geen ziektes gaan verdelgen én hebben de natuurlijke ongediertebestijders (vogels, oorwormen, lieveheersbeestjes, ...) vrij spel.
-Maak in de buurt van je moestuin een composthoop, meer info over composteren vind je hier.
-Ik zaai zo min mogelijk op rijtjes, meestal in gebogen lijnen, dit één omdat er in de natuur geen rechte lijnen voorkomen, twee omdat het mooier is en drie, vooral drie, omdat de korste afstand tussen twee punten is een rechte lijn, en op een korte afstand passen minder wortels dan op een gebogen lijn.
-Toch nog eens vermelden dat in een ecologische tuin niet gespit wordt, dit om de bodemlagen zo min mogelijk te verstoren, de bovenste, meest vruchtbare grond moet bovenaan blijven. De grond wordt wel losgemaakt een ruime periode voor het zaaien.
-Opletten met plantgoed, er kunnen ziektes in de grond zitten, best koop je je plantgoed in een ecologische kwekerij en niet gewoon op de markt.
-Ecologisch zaad kan je bestellen oa bij: De nieuwe tuin, Bolster en Somers
*Edit: Wanneer dezelfde groenten elk jaar op dezelfde plaats wordt geteeld, kunnen ziekten en plagen zich beter ontwikkelen en worden de groenten meer aangetast.
In de gangbare landbouw worden gewassen steeds op dezelfde plaats geteeld en moet er steeds meer gespoten worden met chemische bestrijdings- en bodemontsmettende middelen.
Aanvullingen of verbeteringen zijn absoluut welkom.
Wil je meer weten, lees dan dit of dit boek.
De lekkerste spaghetti met ballen ter wereld!
Gooi al uw ballekesrecepten weg, dit is het enige van tel, zo ontzettend lekker! Normaal gezien zou ik nooit sappig en ballen in één zin gebruiken, maar hier is het onvermijdelijk van dat, ah zo'n sappige ballekes, nooit eerder geproefd, ik durf er voor wedden. Voor mij was het anders wel een openbaring. Het recept komt uit Alle smaken van de regenboog van Tessa Kiros en ge moet het deze week nog maken!
Nodig voor 4 personen:
Gehaktballetjes:
-400 gram gehakt, half om half
-40-50 gram oud witbrood zonder korst in kleine stukjes
-4 el melk
-2 el gehakte peterselie
-1/2 tl kaneel
-1/2 tl gemalen komijn
-1/2 tl zout
-1/2 kleine rode ui, geraspt
-olijfolie om te bakken
Saus:
-2 el olijfolie
-2 teentjes knoflook, gepeld en licht gekneusd
-400 gram tomaten uit blik (Ik heb al zoveel soorten tomaten uit blik getest en de beste/zoetste zijn echt de tomaten uit bRik van de Colruyt, de bioversie.)
-3-4 basilicumblaadjes, in stukjes
-350 gram spaghetti (als ik voor vier man spaghetti kook gebruik ik 500 gram, mijn gehakthoeveelheden zijn dus ook navenant)
-parmezaanse kaas om erover te raspen.
-Doe het brood in kleine stukjes en giet de melk erover, knijp het fijn zodat al het brood wak is door de melk, voeg de rest van de gehaktingrediënten toe en maak balletjes, ik maak ze zo groot dat ze in één hap weg zijn.
-Bak de balletjes in de olijfolie tot ze mooi gekleurd zijn.
-Maak intussen de saus, verhit de olijfolie, bak de knoflook tot hij geurt en doe de tomaten erbij, breng op smaak met zout en voeg de basilicum toe, laat tien minuten pruttelen.
-Doe de balletjes samen met een glas water erbij en laat 20 minuten pruttelen zonder deksel op de pan.
-Kook de spaghetti gaar en kieper bij in de pan, roer goed om zodat alles bedekt is met saus.
-Dien op met geraspte parmezaan er over.
Bokrijk is niet duf!
1. Worstelen in Bokrijk, 2. Mss wat bidden?, 3. Poging tot steltlopen, 4. Fietsen in het verleden
Ik sleur heel de familie elke zoveel maanden mee naar Bokrijk, net zoals mijn vader dat met mij deed. Niet dat ik dat toen zo geweldig vond, dus neem ik nu wraak op mijn (stief)kinders. Mhoehaha.
Maar ze zullen het ooit wel begrijpen, want bokrijk is helemaal niet duf en saai, Bokrijk sprakelt neem het van mij aan (én ze hebben er lekker bier en bokes)
Omdat ik niet aan buggy's doe op hobbelige wegen heeft Jef van één tot zes meegewandeld, 5 km alstublieft, als dat niet knap is.
Kleurpotlodenzakske
Een tijdje geleden deed ik iemand dit boek kadoo, waarin iets als dit stond, een kleurpotlodenzakske met voor elke kleur een vakje op kleur, AHA, als dat niet goed gevonden is.
Nog iets afgezien dus, mor we generen ons niet. Ik heb er geen patchworkding van gemaakt want ten eerste ben ik niet thuis in patchworkdingen, ten tweede hou ik niet van die vulling en ten derde is beige niet zo mijn kleur, maar dat laatse is uiteraard een keihard vooroordelen.
Ik heb voor Jef altijd kleurpotloden in mijn handtas zitten, maar meestal moet ik heel mijn tas overhoop halen om ze terug te vinden, wel, dat is gedaan, want vanaf nu heb ik dus een speciaal én op maat gemaakt kleurpotlodenzakske!
1. Zoek stofjes bij elkaar in de kleuren van de potloden.
12 reepjes van 4,5 op 23, één grotere lap van 43 op 32 voor de buitenkant, een lintje van zo'n 48 cm om het zakje te sluiten en een knoop(je).
2. Stik de lapjes in de goede volgorde aan elkaar op één cm.
Strijk de naden goed open.
3.Leg de bovenkant van het aan elkaar gestikte lapje gelijk met de bovenkant van het groter lapje, goede kanten tegen elkaar.
Stik op één cm.
Leg de onderkanten op mekaar en stik op één cm maar laat in het midden een opening van 6 cm.
4.Leg het zakje zo dat de aan elkaar gestikte lagen met de bovenkant bovenaan liggen, neem het lintje en steek het tussen de twee lagen, laat het er een centimeter uitkomen, stik op één cm zodat het lintje goed vastzit.
Stik ook de andere kant op één cm aan elkaar. Let erop dat het lintje niet komt vast te zitten tussen dit stiksel.
5. Haal de stof door de opening (Ik heb de opening niet dichtgemaakt, maar je kan dit natuurlijk wel doen, doe dit dan nu.), plooi waar de stof uit één kleur begint over de aan elkaar gestikte lapjes, zet vast met speldjes of met een voorlopig stiksel, stik de twee korte zijden vast en sierstik de bovenste lange zijde in één keer op 2 mm.
6. Stik de dubbele laag onderaan vast in het verlengde van de naden tussen de aan elkaar gestikte lapjes, dit is makkelijker als je stof hebt met een patroon, zoals hier bolletjes. Als je niet geweldig goed bent in rechtdoor stikken trek dan een lijntje met een potlood dat je makkelijk kan verwijderen.
7.Naai de knoop aan de achterkant van de lichte kleur, daar waar het lintje uit de stof komt.
Om het zakje toe te doen, rol je het op, draai je het lintje er rond en vervolgens nog eens rond de knoop, voila!
